– სურმა, მოშავო ლითონის ქუა გოგირდიანი.
Ⴀნთრაკი – ნაკვერცხალი //თუალი პატიოსანი ცეცხლისფერი (Ⴑპეკალი ნახე) // მუწუკი ფრიად ტკივილიანი, ბედნიერი.
Ⴀნთჳპატი – მოადგილე ჳპატისა (ნახე Ⴣპატოსი).
Ⴀნისული – ცერეცო, რომლისა თესლი არს სუნნელი და სამკურნალო.
[Ⴀნკანაკი – ნახე ლახვარი]
Ⴀნკანაკობა – ლხინობა და სიმთურალე.
Ⴀნკარა – უშხამო გველი, გველხოკერა.
Ⴀნკარა – ითქმის ზედშესრულად, ვითარ წყალი ანკარა, ე.ი. ფრიად სუფთა.
Ⴀნკესი – წილკავი რკინისა, წურილი ნემსკავი.
Ⴀნტაკრად – პირისპირ წინამებრძოლად.
Ⴀნტიფონი – Ⴀღსავალი ნახე.
Ⴀნტლია – წყლის ამოსაღები ტოლჩა.
Ⴀნუ,ან თუ – გინა კავშირი განწუალებითი.
Ⴀნჳქითი – ნახე ონჳქითი.
Ⴀნჩხლი – აპასი, გლისპი, გულპილწი.
Ⴀნცი – ცელქი ყრმა.
Ⴀნძა – ნაქუსი, ძალა, ძელი ამართული.
Ⴀნწლი – .
Ⴀნჯამა – კართ მისაკრავი რკინის კილო.
Ⴀნჯმნი – სააჯმნო, აშკარა, საქვეყნო.
Ⴀობა – მყოფობა არსებისა და შემთხვევისა (Ⴀ-სთან ნახე).
Ⴀოშვა – (ავოშავ) ნახნავთა მეორედ გარდახნვა.
Ⴀოხრება – ნახე აღოხრება.
[Ⴀპაგანგი – ნახე Ⴂრივი]
Ⴀპანი და აპანისი – იანვარი (ნახე Ⴆოდიაქო)
Ⴀპაური – სამალდი, უღლის ტაბიკთ მოსაჭირებელი თოკი, შებმული ხართ ქედსა ქვეშე.
Ⴀპოთიკი – საკუჭნაო, სახლი შესანახავი სახლის სამზადისთა, ხოლო საკუთრად ეწოდების სამკურნალოთა წამალთა საცავსა.
Ⴀპოკალიპსი – გამოცხადება, წიგნი წმიდისა იოანე მახარობელისა.
Ⴀპოხტი, ახტაპოტი – გამხმარი პოხილი ხორცი ოთხპერხთა, მფრინველთა, ანუ თევზთა: ლორი, ოფიტონი, შაშხი და მისთანანი.
Ⴀპრიალება – (აპრიალდების) საჩქაროდ აგზნება ხმელის შეშისა.
Ⴀპრილი – იგრიკა (ზოდიაქო ნახე).
Ⴀპუტარაკი – (ბალ.) ნახე აბუტარაკი.
Ⴀრ,არა – უკუთქმითი მარცუალი (ნახე Ⴅერ) // ზოგჯერმე იხმარების ბრძანებითადცა, ხოლო ნიადაგ ბრძანების დამნიშვნელი არს ნუ.
Ⴀრაკი – ზღაპარი, იგავი.
Ⴀრამედ – მაგრამსავით, კავშირი განრემზომობითი.
Ⴀრამი – ნახე Ⴀარამი.
Ⴀრამონი, არაონი, რამონი, რიმონი – მცირე საწინდარი.
Ⴀრარა,არარაჲმე არაფერი – შეუძლებელი არს, ვერარა და ბრძანებითი ნურარა იხილენ თჳსთა ადგილთა.
Ⴀრაყი – რახი არაბულად ოფლი, რამეთუ სასმელი არაყი არს ქუაბის ოფლი, ხოლო ორნახადი არს აბეკამაქი.
Ⴀრაწმინდა – საძაგელი, უწმინდური; სული არაწმინდა (ნახე სული).
Ⴀრაწმინდება – განშორება სიწმინდისა და უმანკოებისაგან.
Ⴀრახჩინი – იარაღჩინი, თალფაქი.
Ⴀრგანი – ჯოხი საბრჯენელი (ნახე Ⴟოხთან).
Ⴀრდაბაგი – სარკმელი, ანუ გასავალი.
Ⴀრდაგი – მანდილი, წელზედ მოსაფენი ფეშტამალი.
Ⴀრდადეგი – ჟამი ზაფხულისა, ოდეს მზე შევალს ლომის ზოდიაქსა შინა.
Ⴀრდი – შინაური ვარდკაჭაჭა.
Ⴀრდი,არდიფრუ – ანაზდი (ნახე Ⴏამი).
Ⴀრე – ოთხი კუთხე ხმელეთისა, ანუ ოთხი დრო წელიწდისა. // საკუთრად გაზაფხული // სანახები, გარემონი ადგილნი, ანუ თემი, მხარე.
Ⴀრეას – მარიხი (ნახე ცთომილნი).
Ⴀრევა (ავრევ, ავურევ) აღრევა, – ურთიერთარს შეზავება სხვადასხუათა ნივთთა // მოშლა, შეშლა.
Ⴀრეკნება (აირეკნებს, აირეკნა) – ასხლეტა ან გარდაცემა,.
Ⴀრემარე – გარეშემო სანახები.
Ⴀრემარედ – აქა-იქ.
Ⴀრეულობა – აშლილობა, დაუდგრომელად ცხოვრება, ან აფორიაქება.
Ⴀრვე – ფარა თხათა და ცხუართა (Ⴟოგი ნახე).
Ⴀრთრონი – წევრი სიტყჳს ნაწილთა.
Ⴀრიოთი – გარეული ბალახ-ბულახი.
Ⴀრიფანა – ყრმათ საერთო პურობა (ნახე Ⴑერი და Ⴔსონი).
Ⴀრიფი – პურის მტე, ანუ შესაკუთრებული, შინა ყმა.
Ⴀრმაღანი – შორით მორთმეული ძღვენი.
Ⴀრმენაკი – წმიდა ტილო, ნარმა, სიდონი.
Ⴀრმური – ალმური, ღრუბელ-ნისლი ქარიანი და ელვიანი.
Ⴀრნადი, არნაბი – ტარიანი ფიცარი ბზისა და ხუავის სახვეტი კალოზედ.
Ⴀრნი – გარეული ცხვარი.
Ⴀრონა – პატარა გუთანი (ნახე Ⴄრქუანთან).
Ⴀრსება – რომელიცა პირველ არსისთჳს მიიცთომვის და რომელსა შინაცა არს კმაჲ მიზეზი, თუ რაჲსათჳს სხვაცა არს მას შინა, ანუ შესაძლებელ არს ყოფად // ნივთი მექონი ყოფისა, ანუ შინაგანი ძალი მისი.
Ⴀრსებითი – {არსებიანივე, არსებიანივით – საბას ლექსიკონი}.
Ⴀრსი – რაჲცაღა შესაძლებელ არს, ე.ი. რომლისა ყოფა არა წინააღმდგომ არს, ანუ მყოფი არსებასა შინა.
Ⴀრსობისა – არსების პური, სახმარი ცხოვრებისათჳს, მდღევარი.
Ⴀრტალა – საკლავთ უკანა ბარკალი, ანუ წვივი.