Ⴂაპატიოსნება – (გავაპატიოსნებ) პატივის მიცემა, პატიოსნად გამოჩენა.
Ⴂაპენტვა – (გავჰპენტ, -ტავ) ბამბისა, ღაზლისა და მისთანათა გაფურჩნვა მშვილდის ლარზედ კინტის ცემით დასასთავად.
Ⴂაპლუტება – (გავაპლუტებ) გამტყუვნება, გაცრუვება.
Ⴂაპობა – (გავაპობ) ნახე განპება.
Ⴂაპურადება – (გავპურადდები) გამასპინძლება, ანუ გაცემა საჩუქრისა გამხიარულებისგან.
Ⴂაჟონვა – (გაჟონავს) მცირედ გადენა ნოტიოსი, უფრორე ხის ჭურჭელთაგან.
Ⴂაჟღინთვა – (გაიჟღინთება) ცურის აღება ნაბდისაგან, რბილთა ხეთა და მისთანათა.
Ⴂარგარი —
Ⴂარდა – გარდაისად გარეშე, კიდეგან, მისგან კიდე.
Ⴂარდაბირვა – (გარდავჰბირავ) ერთმანეთში მტერობის ჩამოგდება.
Ⴂარდაბიჯება – (გარდავაბიჯებ) ნაბიჯის გარდანაცულება.
Ⴂარდაბმა – (გარდავაბამ) წვერთ მობმა ერთმანეთზედ, განასკვა.
Ⴂარდაბნევა – (გარდავაბნევ) გაფანტვა, გაბნევა.
Ⴂარდაგდება – (გარდავაგდებ) გაქნევით გასროლა, ანუ ზეიდამ ქვედამხობა // (გარდავუგდებ) მდინარის გარდატანა სხუგნით.
Ⴂარდაგება – (გარდავაგებ) გარდაფენა. // წარგება, გაფლანგვა, გალევა.
Ⴂარდაგვარება – (გარდაგვარდების) შეცვალება თჳსის მოდგმისა.
Ⴂარდაგორვება – (გარდავაგორვებ) გორვებით წაღება ან გარდაბრუნება.
Ⴂარდაგრეხა – (გარდავგრეხ) ერთი მეორეზედ შეგრეხა // (გარდავუგრეხ) თავის გარდაკავება, მოკაკვა.
Ⴂარდაგულვა – ნახე გუალე.
Ⴂარდადგინება – (გარდავადგენ, -დგინებ) ერთის ადგილიდამ მეორეზედ დადგენა. // სახელოდამ დათხოვა, გარდაყენება.
Ⴂარდადგმა – (გარდავსდგამ) სხვაგან დადგმა.
Ⴂარდადება – (გარდავსდებ) ერთის ადგილიდამ მეორეზედ დადება. // საქმის დატევება ჟამადმდე // გარდახვევა ხელთა ურთიერთისადმი მხართა ზედა // გარდაკვეთა ვისთჳსმე ნიჭისა, ანუ მისის კერძისა. // გარდაედების) სნების შეყრა სხჳსაგან.
Ⴂარდავლა – ნახე გარდასლვა.
Ⴂარდაზიდვა – ნახე გარდაზიდვა.
Ⴂარდათხრა – (გარდავსთხრი) სრულებით დათხრა, მოთხრა.
Ⴂარდათქმა – (გარდავსთქუამ) თქმა გალობისა თავიდამ ბოლომდინ.
Ⴂარდაისად – ნახე გარდა.
Ⴂარდაკვეთა – (გარდავჰკვეთ) მოჭრა, გადაჭრა // (გარდავუკვეთ) შერიგება, დანიშნვა სამუშაოსი ან ხელფასისა.
Ⴂარდაკიდება – (გარდავჰკიდებ) აკიდება საშუალზედ ხურჯინისა და მისთანათა // (გარდავეკიდები) აკვიატება.
Ⴂარდაკურა – (გარდავჰკრავ) ჯორის შემოკურა ზურგზედ. // (გარდავაკრავ) შეშარტვა, შემოჭირება, გარდაბმა. // სარჩულისა ან ბეწვეულის დადება სამოსელთა ზედა, საფენთა და მისთანათა.
Ⴂარდამავალი – დამარღვეველი სჯულისა, შემცოდე.
Ⴂარდამდები – სხვისაგან შესაყარი სნება.
Ⴂარდამოსლვა – (გარდამოვალ) მაღლიდამ ქვე შთამოსლვა.
Ⴂარდამოცემა – (გარდამოვსცემ) მოცემა მაღლიდამ, ანუ სწავლის განმარტება.
Ⴂარდამოხდომა – (გარდამოვხდები) დაბლა ჩამოსლვა.
Ⴂარდამოხსნა – (გარდამოვხსნი) ჩამოხსნა მიკრულისა, ჩამოშვება, ჩამოსვენება // ხატი შთამოსვენებისა ქრისტესისა ჯვრიდამ და დასვენებისა მისისა საფლავად, რომელიცა დიდსა პარასკევსა წინადაიდების სამთხვევნელად ერისა.
Ⴂარდარგუა – (გარდავრგავ) მხალთა და ნერგთა სხუაგან დარგუა სიხშოს მიზეზით, ანუ ადგილის ცულისათჳს.
Ⴂარდარევა – (გარდავურევ) ერთი მეორესთან აღრევა // (გარდვირევი) ჭკუიდამ შეშლა ან გასტერება მრავლის საქმისგან. // (გარდაერევის) გარდამატება, მეტობით ქონება.
Ⴂარდარეული – არეული, აშლილი // შეშლილი ჭკუვიდამ // გარდამეტებული.
Ⴂარდართხმა – (გარდავართხამ) გარდაფენა, გარდაშლა, გაჭიმვა.
Ⴂარდარჩენა – (გარდავრჩები) ჭირისა ან დევნისგან მორჩენა // ნამეტანის დარჩენა.
Ⴂარდასავალი – ნახე გადასავალი.
Ⴂარდასახლება – (გარდავასახლებ) სხუაგან დასახლება (ნახე განსახლვა).
Ⴂარდასლვა (გარდავალ) მეორეს მხარეს გარდაბიჯება // გარდახდომა სჯულისა,.
Ⴂარდასხმა (გარდავასხამ) გარდაღურა, გარდაქცევა // გარდაღება ნოტიოთა სხვას ჭურჭელში // (გარდავასხამ) დაჯდინება მრავალთა ერთის ადგილიდამ მეორეში (ნახე სხმა).
Ⴂარდატანა – (გარდავიტან) წაღება ერთის ადგილიდამ მეორედ, გარდაღება.
Ⴂარდატევება – (გარდავუტევებ) გარდაშვება.
Ⴂარდატჳრთვა – (გარდავსტჳრთავ) ტჳრთის ჩამოხდა, ანუ გარდადება სხუაგან.
Ⴂარდაფანტვა – (გარდავჰფანტავ) გარდაბნევა, გაფანტვა.