Ⴂანტისნვა – გავსება, გატენა, დაფარვა.
Ⴂანტფობა – გათბობა (ნახე ტფობა).
Ⴂანიკვეთელი – განუჭრელი, რაჲცა არა განიკვეთების, არა განიწუალვის.
Ⴂანუქმება – (განვაუქმებ, განუქმდების) გაცუდება, უქმად შექმნ.
Ⴂანფარდვა – (განვჰფარდავ, განვჰფრდი, ლექსისგან ფარდი) განსყიდვა.
Ⴂანფენა – (განვჰფენ, განვიფინები), განვრცობა, განმარტება, გაშლა.
Ⴂანფიცხება – (განვაფიცხებ, განვჰფიცხნები) გაჯიქება, მიბრჯნა, ახირება.
Ⴂანფიწლვა – (განვჰფიწლავ) ფიწლით განიავება.
Ⴂანფრდა – ნახე განფარდვა, განფრდილი ნებსით დამონებული ჟამად ან სრულიად.
Ⴂანფრთობა – (განვიფრთობ) გაშლა ფრთებისა.
Ⴂანფრთხობა – (განვიფრთხობ) გამოფხიზლება ძილისაგან ანუ ღვინისა, გინა გაფრთხილება.
Ⴂანქარვება – (განვაქარვებ, განჰქარდების) განბნევა ქარივით, წარხდომა.
Ⴂანქიქება – (განვაქიქებ) დიდად გაწბილება, გახიახება.
Ⴂანქორწინება – (განვჰქორწინდები) გათხოვება, ქმრის შერთვა.
Ⴂანქრევა – (განვანქრევ) წურილად დალეწა ან განიავება.
Ⴂანქსუვება – ნახე განკსუვება, გაქსუვება.
Ⴂანღვიძება – (განვაღვიძებ), განვიღვიძებ) გამოფხიზლება ძილისაგან // აღძრვა, იძულება.
Ⴂანყოფა – (განვჰყოფ) განაწილება, განახევრება.
Ⴂანშვება – (განვიშვებ) გამხიარულება.
Ⴂანშვენება – (განვაშვენებ) შნოს მიცემა, შემკობა.
Ⴂანშორება – (განვაშორებ, განვეშორები) შორად დადგინება, ანუ გაყრა, გაცალკევება.
Ⴂანჩემება – განწილვა, გაცალკევება, განწუალვა.
Ⴂანჩინება – განბჭობა, ფასკუნა სამართლისა, ანუ განაჩენი // წინა განსაზღურება.
Ⴂანჩინებული – განსაზღურებული, განბჭობილი.
Ⴂანცდა – (განვსცდი, განვიცდები) გამოცდა, გასინჯვა // (განვიცდი) დანახვა, განხილვა, გასინჯვა.
Ⴂანცემა – (განვსცემ) არ დანდობა, ღალატი.
Ⴂანცოფება – (განვსცოფდები) გაბრაზება, აღბორგება, გახელება.
Ⴂანცჳფრება – (განვსცჳფრდები) ფრიადი განკჳრვება.
Ⴂანცხადება – (განვაცხადებ, განვსცხადნები) ცხადად გამოჩენა, გამოცხადება.
Ⴂანცხადებულად
Ⴂანცხრომა – (განვსცხრები) ლხინობა, მხიარულება სახიობითა // წარმგებლობა.
Ⴂანძარცვა – (განვსძარცვავ) გახდა ტანისამოსისა.
Ⴂანძება – (განვაძებ) განდევნა, განხვება, გაგდება.
Ⴂანძვინება – (განვაძვინებ, განვსძვინდები) განმწარება, განრისხება, განფიცხება, გაკაპასება.
Ⴂანძვინებული – გაანჩხლებული, გააფთრებული.
Ⴂანძი უნჯი – საუნჯე, საგანძური, ხაზინა დამალული.
Ⴂანძირვა – (განიძირვის) ძირის გადგმა.
Ⴂანძლიერება – (განვასძლიერებ, განვსძლიერდები) ძალის მიცემა.
Ⴂანძღება – (განვაძებ) საზრდელის მიცემა საკმაოდ, დაოკება.
Ⴂანძღომა – (განვსძღები) საკმაოდ მიღება საზრდელისა.
Ⴂანწესება – (განვაწესებ) გარიგება, წესის დადება.
Ⴂანწირვა – (განვსწირავ, გაწირვა ნახე).
Ⴂანწირულება – სასოწარკვეთილება, უიმედობა, იმედის მოკლება.
Ⴂანწმენდა – (განვსწმენდ) წმინდა ყოფა.
Ⴂანწონა, განწონება (განვაწონ, -ნებ) გმერა, საშუალ გატარება.
Ⴂანწუალება – (განვსწუალებ) განყოფა, განშორება // განკვეთა ყოვლადისა კერძოთა ზედა თჳსთა.
Ⴂანხდა – (განვხდი) გარე განძება, გაგდება.
Ⴂანხდომა – (განვხდები) გაღმა გასლვა. განხდების ჰამბავი (ნახე განთქმა), ხმის გასლვა.
Ⴂანხეთქა – (განვხეთქ) გაგლეჯა, გახეჩა, დახევა. (ამისი ვნებითი ნახე განსქდომა), გახეთქა ქუეყანისა.
Ⴂანხერხა – (განვხერხ) ხერხით გაჭრა.
Ⴂანხმა – (განვახვებ, განვხმის) გაღება, გახსნა, გაშლა.
Ⴂანხმობა – (განვახმობ, განხმების) ხმელად შექმნა, ანუ გაშრობა.
Ⴂანხრწნა – (განვხრწნი, განვიხრწნები), წახდენა, გარყუნა.
Ⴂანხსნა – (განვხსნი, განვიხსნები) შეკრულის განთავისუფლება, აშვება, ახსნა.
Ⴂანხურეტა – (განვხურეტ) სადგისისა ან ლურსმის გატარება.
Ⴂანხურვება – (განვახურვებ, განხურდების) გაცხელება მეტალლთა წითლად. // განხურვება გულისა, ადუღება, აღტაცება მწუხარებისა ან სიხარულისგან.
Ⴂანჯაფა – ერთგუარი სათამაშოა.
Ⴂანჯინა – ხის თარო კარებიანი მისახურავად.
Ⴂაოცება – (გავოცდები, გავიოცებ) განცჳფრება, განკრთომა საოცრებისგან.
Ⴂაპარება – (გავაპარებ) მალვით წაღება ან წაყუანა.
Ⴂაპარვა – (გავიპარვი, -რები) მალვით წასლვა.
Ⴂაპარსვა – (გავჰპარსავ, გავიპარსვი) თმათ მოკრეჭა მაკრატლით ან მოპარსვა სამართებლით.