– (გავხეთქ) გაპობა. გულის გახეთქა ელდითა და მწუხარებით გულის გადაბრუნება.
Ⴂახელება – (გავახელებ, გავხელდები) გააბეზრება, გაშფოთება.
Ⴂახერხა – (გავხერხ) Ⴂანხერხა ნახე.
Ⴂახეშვა – (გავხეშავ) გაჯრა.
Ⴂახეჩა – (გავხეჩ) გაპობა გრძლად, გაგლეჯა ხელით ან მახვილით.
Ⴂახვრეტა – ნახე Ⴂანხურუეტა.
Ⴂახიახება – (გავახიახებ) განქიქება, უბადოდ და ავსახელად განთქმა.
Ⴂახიზვა – (გავხიზავ) ხიზის წასმა (ნახე Ⴞიზვა).
Ⴂახირვა – (გავხირავ) გაჩხირვა, უადგილოდ დადება რისამე.
Ⴂახლათვა – (გავხლათავ) მიბმა-მობმა არევით, დახლათვა.
Ⴂახლეჩა – (გავხლეჩ, -ჩავ) ხელით განპება ხილისა, პურისა და მისთანათა (ნახე Ⴞლეჩა).
Ⴂახმობა – (გავახმობ, გავხმები) განხმობა, სხვანაირად მოკლება სინოტიოსი.
Ⴂახსენება – (გავახსენებ) სახელის თქმა მოხსენება. // ანუ სხვისადმი მოგონება. // (გავიხსენებ) გამახსენდების თჳსდამი მოგონება.
Ⴂახსნა – (გავხსნი, გავიხსნები) ნახე განხსნა. // (გავიხსნი, გავუხსნი სისხლსა, ხელსა) გართმევა, გამოშვება.
Ⴂახუზვა – (გავხუზავ) გაპარსვა, გაკრეჭა.
Ⴂახურვება – (გავახურვებ) ნახე Ⴂანხურვება.
Ⴂახშირება – (გავახშირებ, გახშირდების) ხშირად ქმნა, გამრავლება
Ⴂაჯავრება – (გავაჯავრებ, გავსჯავრდები) გაგულისება.
Ⴂაჯი – დამწვარი მიწა კირივით გასალესად კედელთა და მისთანათა.
Ⴂაჯირვება – ძლიერად დასივება.
Ⴂაჯიქება – (გავსჯიქდები) ფრიად გაგლისპება, ახირება.
Ⴂაჯრა – (გავსჯრი) გაჭრა, გაჭედა.
Ⴂაჯუფთება – (გავსჯუფდები) გათხოვა, შებმა სირბილში, მუშაობაში და სხ.
Ⴂბობა, გბოლვა (ვაგბობ) – ხარშვა.
Ⴂბობილი,გბოლვილი – წუნიანი შეჭამადი.
Ⴂდება(გდია) – ერთს ადგილს დება ან წოლა (მრავალთათჳს ითქმის ყრა, ჰყრია). // (ვუგდებ ბადეს) სროლა. // ვუგდებ ყურს (ნახე Ⴗურის გდება; გდება (ვაგდებ). Ⴅნებითად: ვრდომა (ვვარდები) მისის რთულებითურთ (ნახე Ⴇჳსთა ადგილთა).
Ⴂება – (ვაგებ) გაშლა, დაფენა, დაგება.
Ⴂება – (ვაგებ) შენება, აღშენება, აღგება. // კუალად გება (კუალად ვაგებ), გარიგება, განკარგვა, განგება.
Ⴂება – (ვიგებ) მოგება ანუ (ვაგებ) წარგება (იხილენ თჳსთა ადგილთა ლექსნი ესე).
Ⴂება – (ვუგებ, მივუგებ), Ⴎასუხისგება ნახე.
Ⴂება – (ვჰგიე, ვჰგებ, ვეგები) ყოფა, დადგრომა და სხ. (ნახე Ⴄგების).
Ⴂეგმი – აღსაშენებელის ადგილის პირველ მოხაზული სახე.
Ⴂეენია – ადგილი ჯოჯოხეტისა ცეცხლით სატანჯველი ცოდვილთა.
Ⴂეზელი – მამალი ქორი, მიმინო და მისთანანი.
Ⴂეზი – უფრთო ისარი (ნახე Ⴈსართან), გეზად, პირდაპირ, სწორედ (ნახე Ⴕეშად).
Ⴂელა – თორნის საჩხრეკი კეტი.
Ⴂელაზი – ზეთის სახდელთა შინა დიდი მრგუალი ქუა გვერდზედ სატრიალებელი დასაღერღად გამოსახდელთა მარცუალთა.
Ⴂელაქნური – (თავზ.) თევზი პოვებული Ⴂელაქუნისა ან Ⴑევანის ტბასა შინა. Ⴂემება (ვიგემებ) გასინჯვა გემოსი, ნახვა გემოდ.
Ⴂემება – ერთი ხუთთა გრძნობათაგანი, რომლისაცა ქვემდებარე არიან გემონი (ნახე Ⴑაგრძნობელთან).
Ⴂემო – ვითარება საჭმელთა, ანუ სასმელთა, ქვემდებარე გემებისა. Ⴓპირველესნი სახენი გემოსანი არიან: სიტკბო, სიმწარე, სიმლაშე, სიმჟავე. Ⴄსენი რა შეიზავებიან ურთიერთარს, მეტნაკლებობით მისგან შეიქმნებიან მრავალგუარნი გემონი, რომელნიცა თჳსთა ადგილთა აღწერილ არიან.
Ⴂემოვანი, გემოიანი, გემიერი – გემრიელი გემოკეთილი.
Ⴂემსი, გვიმსი – ოფლისგან უწმინდურება (ნახე Ⴋწიკული).
Ⴂენია – ნახე Ⴂეენია.
Ⴂეონი – ხელშუბა (ნახე Ⴊახვართან), გეონითა ლახურითა, ჰოროლითა.
Ⴂერგილი – სიმარჯვე, ხერხიანობა, ნიჭი საქმისა.
Ⴂერგილიანი – მარჯვე, ხერხიანი.
Ⴂერი – თან მიყოლილი შვილი, უკეთუ შვილიანმან ქურივმან კაცმან, ანუ ქალმან იქორწინოს მეორედ, მაშინ შვილნი იგი ახალთა მეუღლეთათჳს იქმნებიან გერნი, ხოლო ესენი ურთიერთისა იქმნებიან ნახევარძმანი, ანუ ნახევარდანი.
Ⴂერილი – (უგერილებს) ითქმის წვიმისათჳს, რაჟამს ერთიანად წამოუშენს და კუალად გარდიღებს.
Ⴂერკი,კერკი – გამხმარი ხილი კურკიანი და საკუთრად შინდი.
Ⴂერმა – მფრინველთ თივთიკი.
Ⴂერში – მცირედი ჭრილობა, გაკენწლვა სისხლადმდე.
Ⴂესლი – შხამო გველთა და მისთანათა. // Ⴏანგი მეტალლთა.
Ⴂესლიანი – შხამიანი, შხამის მქონებელი. // Ⴔრიად საწყენი სიტყვა.