Аналы-балалы цинфусыз да ақша табуға болады, ақшаны айналымға салу керек, ақша айналымда жүріп пайда әкеледі. Ол бұлақ сияқты ағып жатуы керек. Сол себепті Қытайда ертеде ақшаны «цюань» (бұлақ) немесе «цинфу» деп атаған екен.

Ван Цзыхай өзінің қоймасының терезесінен қарап тұрып, цинфуды еске алады. Үлкен цинфу мен кішкентай цинфудың кеткеніне бірталай уақыт өтті, іштей оларды сағынатын сияқты.

Ол цинфулардың өзінің арт жағында тұрған Линшань4 тауындағы Нишуй5 көлінің жағасында, гибискус ағашының түбінде асыр салып билеп мәз болып, тіпті өзін көруге жақын арада келуді жоспарлап жүргенін қайдан білсін…

Түпнұсқаға сілтеме

1. «Соушэнцзи» деген кітапта: «Оңтүстікте цинфу деген жәндік бар. Оны ұстаған соң, 81 тиынды жәндіктің аналық қанымен, содан кейін қалған 81 тиынды жәндіктің баласының қанымен бояп қойыңыз. Содан кейін бірінші кезекте ананың қанымен боялған 81 тиынды зат сатып алуға жұмсаңыз, баласының қанымен боялған 81 тиынды үйде қалдырыңыз. Көп ұзамай сіз жұмсаған ақшаңыз бірден ұшып өзіңізге қайтып келеді. Бұл үрдіс қайталана береді» деп жазылған.

2. «Таулар мен теңіздер классикасында» Қытайда Гоу фамилиялы адамдар өмір сүрген. Олар тары жеп күн көретін болған. Сол елде Ван Хай деген кісі болыпты, құстарды ұстап, басын жеп отырған екен» деп жазылған.

3. «Таулар мен теңіздер классикасы: Батыстағы шөл дала» деген кітапта: «Шөл далада Фэнцзюйюймэнь деген тау бар. Бұл күн мен ай сол тауға барып батады. Сол жерде Линшань деген тау бар…» деп жазылған.

4. «Таулар мен теңіздер классикасы: Батыстағы шөл дала» деген кітапта: «Ол жерде Кунлунь деген тау бар, Нишуй өзені сол жерден бастау алады» деп жазылған.

Постскриптум

Бұл ертегінің басында бірталай жәндік туралы айтылды. Оның бұл ертегіге қатысы жоқ сияқты болған соң, көп тоқталмадық. Бұл бөлім «қызықсыз» жай әңгіме болғанымен, оны жазудағы мақсат – негізгі мәтінге көшу болатын.

Ежелгі қытайда адамдар ақшаны не үшін «цинфу» деп атаған? Оның өзіндік себебі болуы керек. Мен осы жайлы мәліметтерді іздестіріп жүріп, цинфудың ертегіде айтылатын кішкентай жәндіктерге ұқсайтынын білдім.

Мен жәндіктерге қызығамын, мысалы, кітап құрттары туралы бірқатар әңгіме жаздым.

Маған кішкентай цинфу мен оның анасының арасындағы махаббат қатты әсер етті. Олардың арасын жалғап тұрған «көрінбейтін жіп» – махаббат. Жәндіктердің өзі осындай махаббатпен туады, оған қарағанда біз адам емеспіз бе? Сол себепті біздің бірбірімізге деген махаббатымыз бұдан да берік болуға тиіс.

Сүйіспеншілік болса, бәрі де жақсы болады.

Аналы-балалы цинфусыз да ақша табу мүмкін. Ақшаны айналымға салу керек. Ақша айналымда жүріп пайда әкеледі. Ол бұлақ сияқты ағып жатуы керек. Сол себепті Қытайда ертеде ақшаны «цюань» (бұлақ) немесе «цинфу» деп атаған екен.

Мұны байлыққа деген көзқарас немесе қаржылық білім дейміз бе?

Тасбақаның шығу тегі туралы ертегіні мен өзім ойдан құрастырдым.

Бұл түрлердің шығу тегі туралы ертегі болып саналады.

Бұрынғы заманда қойды «қой» демей, «бо-и6» деп атапты.

Бо-и-дің тоғыз құйрығы, төрт құлағы бар екен. Ал оның көзі арқасында орналасыпты. Тоғыз құйрығы, төрт құлағы ештеңе емес, тек әлгі көзі қиын болыпты. Өйткені бо-и алдыңғы жақты көре алмай, тек аспанды ғана көре алатын.

Қаз бауыр бұлттар сонау көкжиекте қаз-қатар қонақтап қалған. Зеңгір көк аспан мөп-мөлдір. Көк аспандағы құстар емін-еркін қалқып жүр. Бірақ аспанды тамашалап бір орында тұра беруге болмас! Өйткені бұлттар көшіп, құстар қалықтап ұшып барады. Сол себепті бо-и де жан-жақты көргісі келеді. Бірақ оның көзі арқасында болғандықтан, жолды көре алмайды. Ақырын алдыға қарай жылжып, тарс етіп ағашқа соғылады. Тарс етіп тасқа ұрылады. Тағы тарс ете түседі.