Ⴃაობლება – (დავობლდები) დედისა ან მამის მოკლება, ანუ ორთავე ერთად.
Ⴃაოდვა – (დაოდავს) მოსავალთ წახდენა ცხარის მზისაგან ნაწვიმარზედ.
Ⴃაოკება – (დავიოკებ) მიცემა მრავალთადმი საკმაოს საზრდელისა.
Ⴃაოლვა – {ნახე Ⴍლვა}.
Ⴃაორსულება – (დაორსულდების) მუცლადღება, გუნებანაქცევად შექმნა დედათა.
Ⴃაპატიმრება – (დავაპატიმრებ) დატუსაღება, დასმა პატიმრად.
Ⴃაპატიჟება (დავჰპატიჟებ) მიწვევა.
Ⴃაპება სამოსლისა დაპობა, დახევა, დაგლეჯა.
Ⴃაპებული – დაგლეჯილი, დახეული.
Ⴃაპირება – (დავაპირებ) განზრახვა, მონდომება, მომზადება. // (დავჰპირდები) პირობის მიცემა.
Ⴃაპობა – (დავაპობ) დაჩეხა, დაჭრა შეშისა.
Ⴃაპყრობა – (დავიპყრობ) დაჭერა.
Ⴃაჟარვა – დაზრობა, დაძრობა სიცივით.
Ⴃაჟეჟა – (დავჟეჟ) დაბეგვა, გალახვა.
Ⴃაჟინება – (დავიჟინებ) ახირება, ატეხა. // (დავუჟინებ) იძულება.
Ⴃაჟღლა – (დავჟღლი, დაიჟღლების) მეტალლთ შედრეკა ადგილადგილ, ანუ დაბზარვა მარგალიტთა.
Ⴃარაბა – დუქანთ ასაფარები ფიცრები, გინა სხვა იმ სიზრქედ დახერხილი.
Ⴃარაზმულობა – რაზმი, დაწყობილება ლაშქართა.
Ⴃარაკ – {დარაკი – ფარი, დარაკიანი, ფაროსანი, ფარით ჭურვილი – Ⴃავით Ⴙუბინაშვილის Ⴕართულ-რუსული ლექსიკონი}.
Ⴃარანი – ნაპრალი კლდესა, ანუ მიწასა შინა.
Ⴃარაჯა – მცველი მიჩენილი დასაცველად. Ⴀმისნი სახენი: გუშაგი ციხეთ დარაჯა, ანუ მეციხოვნენი, ებგური მაღლის ადგილიდამ მოდარაჯე, მსტოვარი, აეშაგი დამზვერავი მტერთა ადგილისა და ლაშქრისა (თურქთა ენით ჯაშუში), ტალა მოგზაურთა ღამის მოდარაჯე, დეტი დღისით შორიდამ მომზირალი, ხუმილი ანუ მხმილავი მცველი პატრონის კართა, ანუ ხვასტაგთა თანა რამის მთეველი, კერკეტონი ღამით მოარულნი ბოროტთა კაცთა შესაპყრობად.
Ⴃარაჯაგი, დარიჯაგი – უცხოთ სავანე, სადგური.
Ⴃარბაზი – სასახლეთა შინა უდიდესი პალატი, ანუ სამეფოს გამომჩენების სახლი.
Ⴃარბაზ-ბატონი – სახელოა (ნახე Ⴉურატპალატი).
Ⴃარბაზობა – (ვდარბაზობ) დარბაზს კრებულობა შესაქცევად, ანუ გამოსამჩვენებლად.
Ⴃარბაისელი, დარბაზისერი – დარბაზ-ბატონი, წარჩინებული, დარბაზს მქონებელი ადგილისა.
Ⴃარბევა – (დავარბევ) ნახე Ⴐბევა.
Ⴃარგვა – (დავრგავ) დასხმა, დანერგვა მცენარეთა.
Ⴃარგი – თჳთოეული გვერდი ოთხკუთხისა განფენილებისა, ვენახისა, სახნავისა და მისთანათა. Ⴃარგი ზევითი, ქვეითი, აქათი და იქითი. // ნაწილი სწავლათა, შაირობა პირველადვე სიბრძნისაა ერთი დარგი. Ⴃარგსა თანა ითქმის მალი სახლთა და სართულთა თჳთოკერძო შესახედავი, ვითარ ზედათი მალი, აქეთი და იქითი. Ⴋხარე არს კერძო აღმოსავლეთისა, დასავლეთისა და მისთანანი, ვითარ მთისა, ზღჳსა და სხ., ხოლო ცალგნითი განჰყოფს ორად აქათსა და იქითსა.
Ⴃარდი – ნაღველი, ზრუნვა, საურავი, საფიქრებელი, მწუხარება.
Ⴃარება – (ვადარებ, ვედრები) შედარება, (ნახე Ⴃარი).
Ⴃარეგვა – (დავრეგავ) მაღლიდამ ჩამოწოლილისა, ანუ ჩამოქცეულისგან დალეწა და შემუსრვა, რაჲცა ქვეშე დახუდების, ვითარ სეტყჳსაგან, დაქცეულის კედლისგან და მისთანათა.
Ⴃარეკა – (დავრეკ, -კავ) ზართა ენის ცემით ხმის ამოღებინება. // კარის დარახუნება. // ხეთაგან ხილის ჩამოყრევინება.
Ⴃარეტიანება – (დავარეტიანებ) გარეტიანება დაკურითა.
Ⴃარეცა – (დავრეც, დავირეც) დაფენა, დაგება.
Ⴃართვა – (დავრთავ, დავურთავ) დამატება, შეძინება. // დაფარვა.
Ⴃართვა – (დავართავ) ნახე დასთვა.
Ⴃარი – კეთილი ტაროსი, ხოლო ცუდსა ტაროსსა ეწოდების ავდარი.
Ⴃარიანი – მზიანი, უწვიმარი, უღრუბლო ტაროსი.
Ⴃარი – შედარებული, ტოლი ან ცალი, იმისი დარია, იმას უდრის, ხოლო მდარე ნაკლები, მდაბალი მასზედ.
Ⴃარიგება – (დავარიგებ) სწავლება, მცნება, მოძღურება. // (დავარიგებ, დავირიგებ) გაცემა, მიცემა მრავალთადმი.
Ⴃარიდება – (დავარიდებ, დავერიდები) მოშორება, განრიდება საშიშრისა რისგანმე, ანუ სნებისაგან და სხ.
Ⴃარილი – (ვუდარილებ) ტურნება, მზერა თუ ჟამისძიება.
Ⴃარისხება – (დავარისხებ) დაკრულვა, შეჩვენება.
Ⴃარიშხანა – მარგიმუშკი, მაკუდინებელი საწამლავი.
Ⴃარიჩინი – კინამო.
Ⴃარიჯაგი – ყალიბი, კალაპოტი.
Ⴃარკვევა – (დავარკვევ) გამორჩევა ხორბლისა და სხუათა მარცვალთა ნაგჳსაგან და ჩენჩოსა ტაბაკზედ ბერტყითა.