Ⴃაზრობა – (დააზრობს, დასძრავს) ყინვისგან დაწვა, გახმობა, დასუსხვა.
Ⴃაზულევა, დაზღულევა – (დაიზულევის, დაიზღულების) მომზღულევა, დარღვევა, ჩამოწოლა, დაქცევა, დანგრევა.
Ⴃაზღვევება – (დავაზღვევებ) ზღვედ დასხმა.
[Ⴃაზღმურდლვა – ნახე Ⴀთქჳრება].
Ⴃათანხმება – (დავეთანხმები) თანხმობის მიცემა.
Ⴃათენთვა – (დავითენთები) მოშვება ტანისა მზეზედ ძილისგან, ანუ სასმელთაგან.
Ⴃათესვა – (დავსთეს) შთაბნევა ანუ შთასხმა მიწასა შინა თესლეულთა აღსაორძინებელად მოსავალთა.
Ⴃათულა – (დავსთული) აღრიცხვა.
Ⴃათმენა – (დავითმენ) მოჭირვება, მოთმენა, გაძლება.
Ⴃათმობა – (დავუთმობ, დავსთმობ) დათმენა. // მიტევება შეცოდებისა. // დანებება, ჩუქება, ან ხელის აღება.
Ⴃათრგუნვა – (დავსთრგუნავ) ფეხით გასრესა, გატკეპნა.
Ⴃათრევა —
Ⴃათრთვილვა – (დასთრთვილავს) თრთვილით დაზრობა.
Ⴃათრობა – (დავათრობ, დავსთურები) გაბრუჟება ღვინით, ანუ სხვა სასმელით.
Ⴃათჳ – მხეცი, ბრანგჳ. // თანავარსკულავედი ჩრდილოეთისა, რომელსა მსოფლიონი უხმობენ რვილად. // ბუღაურსაც ეწოდების.
Ⴃათხევა – (დავსთხევ, დაითხევის) დაღურა, დაქცევა.
Ⴃათხოვა – (დავითხოვ) გაშვება,. // უარის თქმა. // (დავეთხოვები) გამოთხოვა წასასლველად.
Ⴃათხრა – (დავსთხრი) შეთხრა მიწისა. // თუალების დათხრა, აღმოხდა, ამოჭრა თვალის კაკალთა დასაბრმავებლად.
Ⴃაირა – დაფი, ებანი.
Ⴃაისი, დაისით – ლოცვა ღამისთევა, პირველ ღამით გარდახდა მწუხრისა და ცისკრისა ერთად.
Ⴃაკავება – (დავიკავებ) დაჭერა, დახუთვა.
Ⴃაკავშირება – (დავაკავშირებ) გატეხილთა მატალლის ჭურჭელთა შეძერწება, დაკოწიწება გადნობილითა კალითა, ტყვიითა.
Ⴃაკაკვა – დაკამკამება (ნახე Ⴃახამხამება).
Ⴃაკარგვა – (დავჰკარგავ, დავიკარგები) გადავარდნა უამბვოდ. // ზოგჯერმე ითქმის დატყვევებად; დაიკარგა ლეკში, თათარში და სხ.
Ⴃაკარგული – ურგებად გარდაგდებული, გადავარდნილი ან დატყვევებული.
Ⴃაკარვება – (დავიკარვებ) დავანება, დადგომა სადმე კარვებით.
Ⴃაკარწახება – (დავიკარწახებ) წვივთ გაშიშულება წყალში გასასვლელად.
Ⴃაკაფვა – (დავჰკაფავ) მოჭრა, მოკვეთა ფიჩხთა, ნოშოთა და მისთანათა.
Ⴃაკაწრვა – (დავჰკაწრავ, დავიკაწრავ) დაგლა, დაფხაჭნა კანისა სისხლის გამოდენადმდე.
Ⴃაკემსვა – (დავჰკემსავ) წურილად დაჭრა.
Ⴃაკეპა – (დავჰკეპ) დაჩქლეთა, დაწურილება, დაჭრა.
Ⴃაკეპილი – (ხორცი, კომბოსტო და სხ.) წურილად დაჭრილი.
Ⴃაკერება – (დავაკერებ) გაცვეთილზედ საკერებლის დადება.
Ⴃაკეტა – (დავჰკეტ) დახშვა, დაკრძალვა კართა, კლიტის დადება.
Ⴃაკეცა – (დავჰკეც) გაშლილის მოხრა, მოკაკვა ან შეხვევა.
Ⴃაკვებება – (დაეკვებების) ლექსი ესე იხმარების ახალ წელიწადს ამაოდ მორწმუნეთა კაცთაგან, რომელნიც ჰგონებენ რეცა მას დღესა ვითარნი იქმნებიან შემთხვევანი სასიამოვნონი თუ უსიამოვნონი, ეგრეთ განატარებენ იგინი მრთელსა წელიწადსა.
Ⴃაკვეთება – (დავაკვეთებ, დავეკვეთები) დაცემა, დახეთქება, დახლა. // დაეკვეთების შეხუდების, შეემთხვევის.
Ⴃაკვეცა —
Ⴃაკიდება – (დავჰკიდებ) მაღლა შეკიდება. // თავის დაკიდება, ჩამოკიდება, მოხრა, დაფიქრება.
Ⴃაკირთება – დამონება (ნახე Ⴉირთება).
Ⴃაკირთებული – დამონებული.
Ⴃაკლება – (დავაკლებ, დავიკლებ) დამცირება, დამდაბლება ან მოკლება. // ფასის დაკლება ჩამოსლვა ფასზედ.
Ⴃაკლვა – (დავჰკლავ, დავიკლვი) საკლავთა ცხოველთა მოკლვა დანითა საჭმელად.
Ⴃაკმაზვა – (დავჰკმაზავ) შეკმაზვა, მორთვა მრავალთა ცხენთა. // დარკვევა ხორბლისა.
Ⴃაკმევა – (დავაკმევ) აღკმევა (ნახე კმევა).
Ⴃაკნინება – (დავაკნინებ) დამცრობა, დამდაბლება.
Ⴃაკოდვა – (დავჰკოდ, -დავ), დაჭრა, დაწყლულება. // შეშის დაჭრა, დაპობა. // დასაჭურისება ცხოველთა. // გამოპირვა წისკვილის ქვებისა.
Ⴃაკოდილი – დაჭრილი, დასერილი. // დაჭურისებული, კოდილა, ჭედილა.
Ⴃაკოწიწება – (დავაკოწიწებ) დაკავშირება ჭურჭელთა, უფრორე თიხისათა.
Ⴃაკრება ქჳსა ანუ ქვითა – (დავჰკრებ) დაქოლვა, მოკუდინაბა ქჳს სროლით;.
Ⴃაკრეფა – (დავჰკრეფ) მოგლეჯა ხილთა, მხალთა და მისთანათა.
[Ⴃაკრვა – დაკურვა]
Ⴃაკრულვა – (დავჰკრულავ) კრილად შექმნა, შეჩვენება.
Ⴃაკრუტვა – (დავჰკრუტავ) დაფახვა თვალთა, მცირედ დაჭუჭვა.
Ⴃაკრძალვა