Ⴂაიაფება – (გავაიაფებ, გაიაფდების) გახშირება, ადვილად შოვნა.
Ⴂაის – გავლილს ან მომავალს წელს.
Ⴂაკავება – (გაკავებ) გაშლა, გაჭიმვა.
Ⴂაკეთება – (გავაკეთებ, გაკეთდების) ქმნა, შექმნა, ანუ გაახლება // აშენება ან გამდიდრება.
Ⴂაკეთებული – პოვნიერი.
Ⴂაკვალვა – (გავჰკუალავ) კუალის გავლება, ანუ გზის დადება.
Ⴂაკვეთა – (გავჰკვეთ) გაჭრა (Ⴂანკვეთა ნახე) // (გავუკვეთ) მიცემა მოსწავლეთადმი საქმისა დასასწავლად, ანუ მუშაკთადმი სამუშავოსი.
Ⴂაკურა – (გავაკრავ) გართხმა, ანუ ზედმიკერება // (გავჰკრავ) შემოკურა, ანუ საჩქაროდ წასულა.
Ⴂაკიდება – (გავჰკიდებ) გაფენა რისამე გასაშრობად // (გავეკიდები) გადევნება გამოკიდება მლტოლვარისა.
Ⴂაკითხვა – (გავიკითხავ) განკითხვა, მოსმენა საჩივრისა, ანუ გასინჯვა საქმისა და გასამართლება.
Ⴂაკილვა – (გავჰკილავ) გატრიზავება, გაწბილება, გახიახება.
Ⴂაკმარება – (გავუკმარებ, ე.ი. კმარა, ნუღარ იტყჳ) სიტყჳს გაცუდება.
Ⴂაკმენდა – (გავჰკმენდ ხმას) გაჩუმება, გარინდება.
Ⴂაკრეჭა – (გავჰკრეჭ) გაპარსვა მაკრატლით.
Ⴂალა – მხალი დაწნული გასხმობად.
Ⴂალავანი – ზღუდე გარემოვლებული ეკლესიათა, მონასტერთა, ქალაქთა, ციხეთა და მისთანათა (ნახე Ⴆღუდესთან).
Ⴂალალვა – (გავლალავ) განდევნა, გარეკა მრავალთა.
Ⴂალატოზი – კალატოზი, მაშენებელი სახლთა, კედელთ მდგმელი.
Ⴂალაღება – ნახე Ⴂანლაღება.
Ⴂალევა – ნახე Ⴂანლევა.
Ⴂალეული – მლევანი, ნალევა, ფრიად გათხელებული, დაწურილებული.
Ⴂალექება – (გავლექდები) დიდად დათრობა, გაჭირვეულება.
Ⴂალექსვა – (გავლექსავ) ლექსებად შეთხზვა, დაწერა.
Ⴂალეწვა – (გავლეწ) კალოზედ ძნათა მოთელვა მკევრებით გამოსარჩევად მარცვალთა ბზისაგან.
Ⴂალია, გალიაკი – მფრინველთა და მხეცთ შესაწყუდევი კალათი, დაფანჯრული მართულებისგან, ანუ დაწნული წნელებისგან.
Ⴂალობა – (ვჰგალობ) საამო ხმა ლოცჳსა, ანუ ქებისა ღვთისადმი // ავაჯით მოთქმა სადღესასწაუოლოთა და ღვთისადმი სამადლობელთა სტიხთა.
Ⴂალოპრილი – ხე ქერქ შემოძრობილი.
Ⴂალუმბვა – (გავილუმბვი) ძრიელ დასველება.
Ⴂალხობა – (გავალხობ, გალხვების) გაყინულის შედნობა.
Ⴂამაგრება – (გავამაგრებ) განმტკიცება, სიმტკიცის მიცემა.
Ⴂამართება – (გავემართები) წარმართება, გზას გასლვა, გადგომა წასასვლელად სადმე.
Ⴂამართვა – (გავმართავ) მრუდის გასწორება, ან გარიგება // მოშლილთა საკრავთა შეწყობა რიგზედ // გაწურთნა, გაგერშვა მფრინველთა // (გავიმართები, ხელს გავიმართავ) შოვნა საჭიროსა საფასისა.
Ⴂამარჯვება – (გავიმარჯვებ) მორევნა, ძლევა მტერთა. // (განმემარჯვების) კეთილწარმატება, მარჯვედ ქმნა. Ⴄსრეთ შემთხვევასა შინა ურთიერთისასა ითქმის: გამარჯვება შენი, ე.ი. მსურს შენდა კეთილწარმატება და პასუხად მიეგების: გაგიმარჯოს, ხოლო გამოთხოვასა ზედა ითქმის: მშვიდობით და გამარჯვებით.
Ⴂამასპინძლება – (გავმასპინძლდები) სტიმართ დახვედრა პურობითა
Ⴂამგე – განმგე, მნე, მოხელე კეთილმოურნე.
Ⴂამგონი – საქმის მიმხდომი // დამჯერი, დაუზარებელი მოსმენისა.
Ⴂამდელი – მოახლეთ უფალა, უპირველესი შიმუნვართა ანუ მხევალთაგან (გამზდელი).
Ⴂამდიდრება – ნახე Ⴂანმდიდრება.
Ⴂამზითვა – (გავმზითავ) მზითევის მიცემა გათხოვილი ქალისადმი.
Ⴂამზრდელი – მზარდული, მამამძუძე, ლალა; ესე ითქმის კაცთათჳს, ხოლო ქალთათჳს გადია და წერილთ შინა დედამძუძე.
Ⴂამმარჯვე – გამარჯვებისა, წარმატებისა ხელის მომმარტავი.
Ⴂამო – თანდებული ნათესავობითსა ბრუნვასა თანა ხმარებული ხოლო ზმნათა თანა იხმარების ზედდადებულად (იხილე შემდგომნი).
Ⴂამოაშკარავება – (გამოვააშკარავებ) გამოჟღავნება, საქვეყნოდ თქმა,.
Ⴂამობრუნება – (გამოვაბრუნებ, გამოვბრუნდები) უკმოქცევა.
Ⴂამობრწყინვება – (გამოვაბრწყინებ, გამობრწყინდების), გამოელვარება.
Ⴂამოგება – (გამოვაგებ) გარჩევით, კაფიად, გასაგონად თქმა სიტყჳსა // დახვანჯულის ძაფის გამოშლა, ანუ ძნელის საქმის გამორკვევა.
Ⴂამოგებება – (გამოვაგებებ) გარეთ გამოტანა შესამთხვევად.
Ⴂამოდალაბრვა (გამოვდალაბრავ) გამოკვეთა.
Ⴂამოდენა – (გამოვადენ) გამოშვება ნოტიოთა // (გამოსდის, Ⴂადენა ნახე).
Ⴂამოვლენა, გამოვლინება – (გამოვავლენ, -ვლინებ) გამომგზავნა, მოფენა.