04.11.2019-cu ildə doğma Çəmənli məktəbində keçirdiyim görüşə həsr edirəm

Bu da həsrətində olduğum görüş;

Bu da doğma üzlər,

Doğma baxışlar…

Çiçək dənizinə dönüb ürəyim,

Məni sevənlərə çələng bağışlar.

Hardasan, könlümü ovlayan gözəl?

Dəlitək çöllərə qovlayan gözəl…

Bir zaman başımı tovlayan gözəl,

Hələ də gözümdən yağır yağışlar.

O kimdir, büzşüb, oturub küncdə?

Gözləri gözümdə, əlləri dincdə.

Nə şirin baxış var, Allah, bu gəncdə,

Çəkir ürəyimə zərif naxışlar.

Üzümə açıqdı burda hər qapı,

Nənə, babaların bal kimi gapı…

Könlüm aram olur, əminlik tapır,

Çətin, ürəyimdə bir də qış qışlar.

Ərəstun müəllim nələr etmədi?

Heyif, çoxlarına əlim yetmədi…

İsti ölkələrə köçüb getmədi,

Yolumu gözləyən köçəri quşlar.

Seyr etdim yurdumu Sarı təpədən,

Ruhum uçub getdi, qaldı boş bədən.

Bəs sahib çıxmadıq Sizlərə nədən,

Ay qocaman dağlar, qayalar, daşlar?..

Kim deyir, nə vardı qaldı köhnədə?

Ay Vahid, su gəlir hələ dəhnədən…

Həmən məktəbdəsən,

Həmən səhnədə,

Yenə əvvəlkitək qopur alqışlar…

Sənin əhvalını pozanlar pozub,

Nə fərqi, ya Zalım, ya yaz, ya Zara…

Sevgini özünə yasaq elədin,

Sevgisiz zindandı həyat yazara.

Çəməndə çiçəyi bağlarda barı,

Görmürsən, – dövrənə çəkmisən barı.

Dostların sorsaydı halını barı,

Deməzdin, indi yox, məni yaz ara..

Bilirəm, xəzandı halın nasazdı,

Atəşin tükənib, yoxsa nas azdı?

Görürsən, Vahidin keyfi nə sazdı?

Adına təzə bir dastan yazar, a…

Sobada odun yox…

Odum da yoxdu,

Bəlkə… bu sobanı yaxıb gedəsən.

Çaydana tökməyə suyum da yoxdu,

Bəlkə… çaydanıma axıb gedəsən.

Hasarlar əyilib, haçası üçüb,

Evimin divarı, bacası uçub…

Şeirimin misrası, hecası uçub,

Bəlkə… vərəqləri yığıb gedəcən.

Bilmirəm, başımda ta nələr oynar?

Bağımda yel əsər, yengələr oynar.

Quru torpaq üstə kölgələr oynar,

Bəlkə… yağmur kimi yağıb gedəsən.

Bağda bağlı qalıb qara Bəyənək,

Çürük salxımlardan əyilib tənək.

Naxırdan qayıdıb Sarıqız inək,

Bəlkə… bu inəyi sağıb gedəsən.

Mən özüm hardaym, xəyalım harda?

Yetmir harayıma ana da, yar da.

Nə işin var idi özgə diyarda?

Niyə xatirəyə sığıb gedəsən

Vahid, bu xəzana bağladın ümid,

Xəzan keçib getdi, qoydu naümid…

Vallah, mən deyiləm sən gəzən igid,

Bəlkə…

Vədəsində çıxıb gedəsən?

Günlərin hesabı çıxır yadımdan,

Nə qədər sayıram, yenə kəm gəlir.

Deyirəm, yaxamdan əl çəksin qəmim,

Fərq olmur, – ya hasil, ya da cəm gəlir.

Yaz ötür, qış hələ çıxmır canımdan,

Yay da fayton ilə keçir yanımdan.

Viruslar əl çəkmir ev ünvanımdan,

Gah qrip ilişir, gah zökəm gəlir.

Vahid, bir-birindən xoş olur ilim,

Gah dizim ağrıyır, gah tutur belim.

Məni aparmağa qıymır ki, ölüm,

Əzrayıl qapıma hər gün dəm gəlir.

Lal olmaq yaramaz Vahid adına,

Kim səni qorxudub, edib lal bəndə?

Dilini ağactək yanına qıssan,

Zaman özü vurar sənə nal, bəndə.