Ал ойлаумен жұмыс істеудің басты міндеті – бір ғана тілекті орындау – тура «осы жерде және осы сәтте» бақыт, махаббат, үйлесімділік пен тұтастық күйінде болу.

Және де бұл күйден асқан әдемі және өмірлік маңызды ештеңе жоқ, оған бәрі сонша ұмтылғанымен, бұл күйді ұстап, сезінуге көбіміз үлгермей жатамыз.

Тек кейде шашыраңқы жадымыз ғана бақыттың болғанын есімізге түсіреді. Болды (өткен шақта). Біз оны тағы да уысымыздан шығарып алдық. Біз оны күтіп, тосып отырғанымызда ол өтіп кетті. Ал бұған не дейсіз?

Ойлап көріңізші, біз бірдеңе қалаған кезімізде, біз оны шынымен қалаймыз ба? Ал сіз оны алған кезде, ұзақ уақыт бойы қуандыңыз ба?

Осы сұрақтарға жауап бере отырып, біз осы тілектер мен мәселелердің шешімінің артында жатқан нәрсені қалайтынымызды түйсініңіз. Біз бір нәрсені сезгіміз келеді және бұл сезімдердің барлығы қуанышпен, махаббатпен, бақытпен байланысты. Жаңа нәрсе бізді 5-ақ минут қуантады, ал тағы 5 минут қуану үшін бізге тағы да «бірдеңе» қажет. Бұл шексіз жарыс.

Бізге тек бір нәрсе керек – бұл қуаныш, махаббат күйі, тек осылар біздің бақытымызды құрайды. Ал біз оны басқа жерден іздеп жүрміз. Біз бұл күйді заттарға, жетістіктерге, игіліктерге қарамастан сезіне аламыз.

Материалдық жарыс – ұзақ, ал қуаныш – қысқа. Тіпті бір нәрсеге қол жеткізу өзі де бізге тіпті бес минуттық болса да бақыт пен қуанышқа кепілдік бермейді.

Бақыт ешқашан «пәлен жерде» болмайды және тілектеріміз орындалып, мәселелеріміз шешілсе де біз оны таба алмаймыз.

Сондықтан бақыт пен үйлесімділіктің бір бөлігін сезіну үшін қорқыныштарыңыз бен мәселелеріңізді құшақтап алып, өз тілектеріңіздің соңынан жүгіруді доғарыңыз.

Бұл үйлесімділік күйі дәл «осы жерде және осы сәтте» жатыр және ол басқа еш жерде жоқ.

Осы сәтті тереңірек түсіну үшін мен оған жаңа тарау арнадым. Мүмкін, сол үшін өзіңізбен жұмыс істеуге тырысу керек болатын осы кітаптағы ең «негізгі» тарау шығар.

Егер сізде мәселе болса – еске түсіріңіз!

Оның шешімін табу үшін дәл осы сәтте, осы минут, осы секундта не жасай аласыз? Ойлау емес, жасау?

Жасаңыз!

Ешқандай сылтаусыз, шайға, теледидарға, сөйлесуге алаңдамай. Отыра қалып жасаңыз, немесе ұшып тұрып, барып шешіңіз немесе қоңырау шалып бірдеңе анықтаңыз. Бастау үшін бізге тек бір қадам қажет. Бұл туралы «ойлау» емес, тек іс-әрекеттер ғана біздің мәселемізді шешетін оқиғалар тізбегін «іске қосады».

Егер мәселені ақылмен ойлап тауып, қандай да бір мәселелерді шешу үшін осы сәтте бірдеңе жасай алмасаңыз, онда оны шешу үшін ең жақсы нәрсе – «ештеңе» жасау, сол сәтті «қабылдаңыз» және мәселе туралы ойламаңыз.

«Сәтті қабылдау» дегеніміз – бұл сол сәтті саналы түрде сезіну, айналаңызда және ішіңізде не болып жатқанын көру, не істеп жатқаныңызды түсіну. Не ойлап отырғаныңызды бақылаңыз. Және бұл ойдан шығыңыз. Мұны енді ойланбастан жасаңыз.

Өзіңізден: «Егер мен мәселені шеше алмасам, осы сәтте не істей аламын?» – деп сұраңыз. Бұл оны шешуге қадам болады.

Иә, дәл солай. Біз қазір өзімізді осы сәтке қуанышпен және ризашылықпен арнағымыз келетін кез-келген қадам біздің проблемаларымызды, міндеттерімізді, тілектерімізді шешуге әкелетін оқиғалар тізбегін бастайды.

Бұрын біз бұл толқынды, ағынды, бізді мақсатқа жетелейтін оқиғалар тізбегінің басталуын ұстай алмайтын едік, өйткені біз «осы жерде және осы сәтте» болмадық. Біздің ақылымыз біздің санамызбен бірге басқа жерде жүрді.

Бірақ біздің барлық мәселелеріміз бен міндеттерімізді шешудің жолы тек осы сәттен басталады. Тек толық қатысуыда.

Біз осы сәтті түсініп, «осында және қазіргі сәттегі» өзімізге көз жүгірткеннен кейін, біз өз өмірімізді қалпына келтірдік. Біз өзімізге қайтарған өміріміз бізге бәрін шешуге көмектеседі.