Неліктен әрекеттенбейтінімізді өзімізге осылайша түсіндіру біздің санамызға оңайырақ. Бірақ бұл фактілерге ешқандай қатысы жоқ. Біздің ақыл-ойымыз осы сылтауларды ойлап табу арқылы, объективті шындықтан, көптеген нұсқалардың арасынан тек өз ойларының дұрыстығын растайтын фактілерді іздеп табады, және де ақыл ешқашан басқа нәрселерге назар аудармайды, ол сылтауларға шоғырланған және оның басқа нәрсені көруге мүмкіндік жоқ.

Себеп оның мүмкіндіктері болмағанда емес – жоқ, ақыл оларды әдейі байқамайтын болады, барлық назарды әрқашан өзінің дұрыстығын растауға бағыттайды.

Бұл басқа фактілер болмағандықтан емес, оларды байқамау туралы шешім қабылданғандықтан, себебі қателесу – фактілерді мойындаудан да қорқынышты.

Біз осылай ойлаған бойда, әрекетсіздігіміз үшін сылтау ойлап тапқаннан кейін, біз автоматты түрде әрекеттің үмітсіздігі туралы шешім қабылдадық және миымыздан бұл туралы сигнал алған денеміз осы фактілерді көруге көмектесу үшін бәрін жасайды.

Біздің іс-әрекеттеріміз біздікі дұрыс екенін растауға арналғанын тағы да назарыңызға салайын! Және де бұның бәрін біз бейсаналық түрде жасаймыз.

Бізді шектейтін шаблондардың тізімін тағы бір рет қараңыз.

Біздің әлеуетімізді жүзеге асыруда бізді шектейтін бағдарламалардың тізімі шексіз. Бұл үлгілер біздің санамызды қалыптастырады. Біз проблемаларды шеше алатын немесе оларды мүлдем жасамайтын әрекеттерден өзімізді толығымен шектейміз. Бұл шаблондар біздің тілектерімізді орындауға мүмкіндік бермейді және бізді бақытсыз етеді.

Біз оларды өмір бойы өзімізді қиялдағы қауіптен қорғау үшін аламыз. Бірақ біз өзімізге үлкен қауіп төндіреміз.

Қашуға немесе шабуыл жасауға тырысқанда, біз ештеңе жасамаймыз немесе, біз үшін пайдасы жоқ әрекет жасаймыз. Барлығын қауіпсіз етуге тырысу өте қауіпті. Әрекетсіздік біздегі өмір өзегін өлтіреді, өйткені өмір – бұл қозғалыс, әрекеттердің шексіз тізбегі.

Өмір – бұл даму мен өзгерістер. Ал егер оған қоса сіз менің «Құдайға ақша не үшін қажет» кітабымды оқысаңыз, онда ақша, игіліктер – біздің өзіміз әдейі бас тартатын өзгерістеріміз екенін түсінесіз.

Біздің әрекетсіздігіміз барлық проблемаларымызды тудырады. Осы әрекетсіздік бізді ресурстар мен энергиядан айырады және барлық проблемалар тек тоқтап қалғанымыз туралы сигнал береді.

Әрқашан есіңізде болсын – егер мәселе туындаса, біз оны әрекетсіздігімізбен жасадық. Осы сәтте бізде барлық ресурстар бар, оны шешуге біздің санамыздан басқа ештеңе кедергі болмайды.

Бір нәрсені шешу немесе тілекті орындау үшін, ең алдымен, бізді қозғалыста, дамуда және іс-әрекетте тежейтін осы шаблондарды анықтау қажет. Бізге мәселені толығымен көруге және оның ресурстарын қарастыруға кедергі келтіретін – шаблондар.

Екіншіден, біз шаблондарды өзгертуіміз керек болады: не осы сенімнің абсурдтығын көре аламыз, не ондағы іс-әрекетке берілген ресурсты анықтай аламыз, не өзімізді шектеуді тоқтатып, оны қалай тиімді қолдану керектігін түсінеміз. Бұл туралы біз келесі тарауларда сөйлесетін боламыз.

Әрі қарай, бізге ешқандай күш салудың қажеті болмайды, өйткені біздің жаңаша ойлауымызға сүйене отырып, жаңа шешімдер қабылданады, бейсаналық түрде, әрине, осыған байланысты импульспен, біздің қызығушылығымыз арқылы әрекеттер жасалады және біз қазірдің өзінде бізді таң қалдыратын жаңа қуанышты салдарды көреміз.

Мұнда күштің қажеті болмайды, өйткені біздің әрекеттеріміз күш салусыз және қарсылықсыз болады.

Және бұның салдары шабыттандыратыны соншалық, сіз осылайша жаңа өмір сүргіңіз келе бертін болады.

Бізге қандай да бір ғажайыптар болып жатқандай болып көрінеді, сәттілік, фортуна қайта оралғандай, сәттіліктен кейін сәттілік, оқиғалар тізбегі біздің барлық әрекеттеріміз сағат механизмі сияқты идеалды жағдайларда қалыптаса бастайтындай етіп реттеледі – бір қарағанда біз ондай ештеңе жасамайтын сияқты көрінгенмен, біздің мәселелерімізді шешуге ұсыныстар төгіле бастайды. Шабыттандырады ғой иә?