Ⴃაჩვევა – (დავაჩვევ) სწავლება, დაგერშვა; (დავეჩვევი) შეჩვევა, გავარჯისება.
Ⴃაჩი – {დაჩი, დაჩი! – (შორისდებული) – Ⴃავით Ⴙუბინაშვილის Ⴕართულ-რუსული ლექსიკონი}.
Ⴃაჩინჩება – (დავეჩინჩები) სავაჭროთა ფასის დაკლებაზედ შელაპარაკება.
Ⴃაჩნევა – (დავაჩნევ, დაეჩნევის) ნიშნის დასმა.
Ⴃაჩოქება – (დავაჩოქებ) მუხლმოდრეკით დადგინება; (დავიჩოქებ) დადგომა მუხლთა ზედა.
Ⴃაჩრდილება – (დავაჩრდილებ, დავიჩრდილებ) ჩრდილის მოფენა.
Ⴃაჩრიხული – დასაფრენად მოზდილი მართვე მფრინველთა.
Ⴃაჩჩვილება – (დასჩჩვიან) დარბილება, განედლება.
Ⴃაჩხულეტა – (დავსჩხულეტ) ადგილ-ადგილ დახურეტა სადგისით, ან დანის წვერით.
Ⴃაცადება – (დავაცადებ) დაშლა, დაყენება.
Ⴃაცალიერება – (დავაცალიერებ) დაცლა, მოცლა.
Ⴃაცდა – (დავიცდი) დახანება, მოლოდება, მოცდა.
Ⴃაცდა – (დავსცდი) ავად ანუ კარგად შენიშნვა რომლისამე შემთხვევისა საბედნიეროდ ან საუბედუროდ (Ⴆმნა ნახე). // (დასცდის, დასცადა) დახამშვა, ცუდის ან შეუჩვეველის ჰაერისგან ავად გახდომა ახლად მისულისა.
Ⴃაცდენა – (დავაცდენ, დასცდების) საგანში ნასროლის ვერ მიხვედრება.
Ⴃაცემა – (დავსცემ) წაქცევა, (დავეცემი) იგივე თჳთვნებითად.
Ⴃაცემული – ადგილი ჩავარდნილი, დაბალი.
Ⴃაცეხვა – (დავსცეხუ) დაღერღა, დაძეწკა.
Ⴃაცილება – (დავაცილებ, დასცილდების) დაცდენა, აცილება; (დავეცილები) შეცილება.
Ⴃაცლა – (დავაცლი) ჟამის მიცემა, დაცადება. // (დავსცლი) დაცარიელება, გამოცლა.
Ⴃაცმა – (დავუცვამ) ჭურჭელთა და მისთანათა პირის დახურვა საცობით.
Ⴃაცვივნა – (დასცვივა) ჩამოვარდნა მრავალთა.
Ⴃაცოფვა – (დასცოფავს) გარდადება ცოფისა კბენითა ცოფიანთა მხეცთაგან.
Ⴃაცოხნა – (დავსცოხნი) დაღეჭა.
Ⴃაცუა – (დავიცუავ, დავსცავ) ფრთხილად შენახვა, დაფარვა. // დაზვერვა, დათვალიერება.
Ⴃაცქერა, დაცქერება – (დავსცქერი, დავაცქერდები) თვალის დასტერება.
Ⴃაცქნაფება – (დავეცქნაფები) განაბვა ადგილზედ.
Ⴃაცხიკვება – (დავაცხიკვებ) ცხვირის დაცემა.
Ⴃაცხომა – (დაცხების, დაცხა, დამცხა) მზის სიცხის მოსლვა, ან გრძნობა სიცხისა.
Ⴃაცხრობა – (დავაცხრობ) დაყენება, დამშვიდება, დაშოშმანება.
Ⴃაცხრომა – (დავსცხრები) დასრულება, დაწყნარება.
Ⴃაძაბუნება – (დავიძაბუნებ) დაჯაბნა, დაჩაგურა, მორევნა. // (დავძაბუნდები) შეშინება. // დაძველება, მოშლა.
Ⴃაძალვა – (დავსძალავ) მორევნა, დაჩაგრვა, დაძაბუნება.
Ⴃაძეწკა – (დავსძეწკ) დაცეხვა, დაბეგვა, დანაყვა. // (დავძეწკ) დაგლა, მოქლეშა, ტკენა რისამე მოჭირებით.
Ⴃაძინება – (დავაძინებ) ძილის მიცემა, ძილში შეყვანა. (Ⴃავიძინებ) მოსვენება, ძილში შესლვა. // დაძინება, მიძინება, შესვენება.
Ⴃაძინება – (დავსძინებ) დამატება, დართვა, შეძინება.
Ⴃაძლევა – (დავსძლევ) დაძალვა, დაჭარბება.
Ⴃაძმარება – (დავაძმარებ, დაძმარდების) ძმრად შექმნა.
Ⴃაძმარებული – მდაბიურად დაღონებული.
Ⴃაძრობა – (დავაძრობ) დაგლეჯა, ამოგლეჯა. // (დასძრავს) ნახე Ⴃაზრობა.
Ⴃაძრომა – (დაძურება) ძრომით სიარული, ღოღვა.
Ⴃაწალიკება – მწკრივად წასულა.
Ⴃაწამება – (დავსწამებ) დაბრალება, ბრალის დადება.
Ⴃაწაფება – (დავეწაფები) ხარბად გაგრძელება სმისა წყურვილისგან.
Ⴃაწება – (დავაწებ) შეხება რისამე დასალტობად, ან პურის ამოვლება მარილში.
Ⴃაწებება – (დავაწებებ) წებოთი მიკურა, დაკერება.
Ⴃაწევნა – (დავეწევი) მოწდომა გაქცეულისა და დაჭერა.
Ⴃაწერა – (დავსწერ, დავიწერები) მელნით და კალმით გამოხატვა ჰაზრისა.
Ⴃაწერა ჯვრისა – ნახე Ⴟვრის წერა.
Ⴃაწესება – (დავაწესებ, დაეწესების) დადება წესისა, რიგისა, განწესება.
Ⴃაწვა – (დავსწვავ, დაიწვის) ცეცხლით აღსპობა, განუქმება. // დაწვა გულისა (ნახე Ⴒკენა).
Ⴃაწვევა – (დავიწვევ) დაპატიჟება, დაჭერა შემთხვევით მისულისა ნადიმად, ან შესაქცევად.
Ⴃაწვენა – (დავაწვენ, დავსწვები) ადგილზედ ან ქვეშაგებზედ გართხმა.
Ⴃაწთობა – (დავსწუთების, დაეწვეთების) წვთებად ჩამოვარდნა ნოტიოსა.
Ⴃაწითლება —
Ⴃაწინაურება – (დავაწინაურებ, დავსწინაურდები) წინ გაგზავნა, ანუ წასლვა, წასწრობა. // წარმატება საქმეში.
Ⴃაწინდვა – (დავსწინდავ) დანიშნვა ქალ-ვაჟთა საქორწილოდ. // (დავაწინდებ, დავაწინდრებ) საწინდრად მიცემა, დაგირავება.