Ёинки борлиқ-қоинотда моддий мавжудки катта-кичик ҳар турфа жинсли моддий жисмларнинг моҳиятида жо турмиш ул номоддий қонуниятли номоддий куч ва улким таралур моҳиятни саноқда чексизлар, такроран (!), саноқда чексизлар бўлмиш сайёраларнинг бирида ул сайёра доирасида, ул сайёра доирасидагина ўзи учун дунёвий ҳаётни шакллантира билмиш, лек ўзи ўзи учун вужудга келтирмиш қонуниятли ва қонуниятсизликдаги маълумотлар буҳронида авлодма-авлод номоддий онгин «кўзин» ғира-шира оча билмишлик ҳолати бирла одамий мавжудот ул номоддий қонуниятли номоддий куч, демак, улким таралур воқеълик мавжудлигин англаб етур даражадаги онгдор мавжудотлик сифатига, онгдор мавжудотликни таъминлар қонуниятдорлик даражасига ҳали етиб келмамиш эрурми?

Одамий мавжудот қонуниятли тафаккури учун танловда турмиш мана яна бир қонуният.


Демакким, моддийланмишликдаги зарранинг айланма ҳаракати ўз-ўзидин кечмоқлиги ҳеч бир одамий мавжудот ифодасида моддий аталмиш қонуниятга сиғмас.

Демакким, моддийланмишликдаги зарранинг моддий ҳаракати ҳам онда номоддий кучни содир эрмас.

Демакким, моддийланмишликдаги зарра моддий ҳаракатин номоддий куч содир этур.

Демакким, моддийланмишликдаги зарранинг ул бир маромда кечур моддий ҳаракатида қонуниятлилик мавжуд.

Демакким, моддийланмишликдаги зарранинг ул моддий ҳаракатида қонуниятлиликни номоддий куч номоддий вужудга келтирмоқликда турур.

Демакким, гар одамий мавжудот қонуният бирла тафаккур қилур эрса, одамий мавжудотда тиниқ онг учун моддийланмишликдаги зарра моддий ҳаракатин вужудга келтира турур номоддий қонуниятли номоддий кучнинг таралур номоддий қонуниятлари ва номоддий куч-таъсири манбаи ҳам, албатта, мавжуд бўлмоғи қонуният эрур.

Ва албатта, моддий воқеълик «бир бор экан, бир йўқ экан» тартибидаги «Қундуз бобонинг эртаклари» сифат қонуниятсизликдаги эртакнамоликка асосланмиш воқеълик эрмас, йўқ, моддий воқеъликда қатъий қонуниятлилик мавжуд ва одамий мавжудот моддий воқеъликдаги ўз дунёвий ҳаётида ул қонуниятлардин ўз даражасида маҳорат бирла фойдалана билмоқда ҳам.

Яъни одамий мавжудотда моддий воқеъликка, моддий нуқтаи назарли бўлсада, қонуниятли ёндашув аллақачонлар вужудга келиб бўлмиш бўлгай.

Моддий воқеъликка айнан ўшал қонуниятли ёндашув, такроран (!), моддий воқеъликка айнан ўша қонуниятли ёндашув, тўғрироғи, ярим қонуниятли ёндашув одамий мавжудотга номоддий қонуниятли номоддий куч таралур номоддий воқеъликнинг мавжудлигин қонуниятга айлантирур ёндашувга келмоқлиги учун қонуният яратур ҳам.

Ҳай!

Воқеъликка ёндашув қонуниятин мавжудот сифатида сақламоқ номоддий онг қонуниятли тартибда ёришур мавжудот учун қонуният эрур! «Кўринмиши борлиқ, кўринмамиши йўқлик» тарзидаги ёндашув одамий мавжудот учун қонуниятсизлик эрур!

Такроран!

Воқеъликка ёндашув қонуниятин мавжудот сифатида сақламоқ номоддий онг қонуниятли тартибда ёришур мавжудот учун қонуният эрур! «Кўринмиши борлиқ, кўринмамиши йўқлик» тарзидаги ёндашув, яъни кўринмамишни йўқликка санамоқлик одамий мавжудот учун қонуниятсизлик эрур!

Чун моддий борлиқ моддий мавжудлик эрса ва йўқлик, умуман, моддий бўлмамиш номавжудлик эрса, номоддий борлиқни одамий мавжудот йўқлик сифатида таърифлай олмас, онда онгли мавжудот сифатида бул ёндашувга ҳуқуқ, қонуният мавжуд эрмас.

Яна чун номоддий қонуниятли номоддий кучнинг мавжудлигидин англашила турур номоддий борлиқ йўқлик, номавжудлик эрмас, балки номоддий мавжуд эрур. Ахир номоддий моҳият одамий мавжудотнинг ўз ичида ҳам мавжудку, қайдинким они йўқлик сифатида баҳолаб бўлур, онинг ичидаги номоддий моҳият мавжуд, албатта, фақатгина номоддий, яъни кўзга кўринмас эрур, холос.