–Stoy, kto idyot!

Sharpalar esa ovoz berish yoki to‘xtash o‘rniga ortga qarab qochishdi. Orqasidan quvib, tusmollab otilganidan so‘ng, ular ko‘rinmay qolishdi.

–Boplading, Valeriy! Ularni yer tishlatding.

–So‘qmoqni qay biring bilasan, borib ko‘raylikchi.

Oshxona atrofini yaxshi bilgan Nosir bilan borgan Valeriy dushmanlarning o‘ligini emas, balki, o‘z askarlarimizdan ikkitasini qo‘lini ko‘tartirib, oldilariga solib kelishdi. Ma’lum bo‘lishicha, ular afg‘onlarga sotish uchun bronejilet olib chiqishgan, nimadir bo‘lib, uni sotolmay, ustilariga kiyib qaytishayotgan ekan. Omadlari kelib, ular vafo qilmagan aslahalar, ularning hayotini asrab qolgan edi! O‘q zarbidan yuztuban yiqilgandan so‘ng, qimirlamay yotishga majbur bo‘lgan askarlar, qaysi rotadan ekanliklari aniqlanib, komandirlari shu yerga chaqirtirildi. Ushbu voqeadan ham o‘zimizga kerakli xulosa chiqarib, kiyib yurish gohida malol keladigan bronejiletni ustimizdan yechmaydigan bo‘ldik.