Арай, Даша өйдөөн көрдөҕүнэ, Ираида Никоновна хараҕа иһэн, сирэйэ кытаран хаалбыт эбит. Ытаабыта көстөр. Даша хайдах эрэ олус ыксаан ылла. Кыратык чэй испитэ буолаат хосторун буллулар.
– Оля, өйдөөн көрдүҥ дуо, тётя Ида ытаабыт дии.
– Мин эмиэ биллим ээ. Ити Настя диэн дьүөгэ-лэрэ, Мирнэйгэ олороллор ээ. Эмиэ хирург кэргэннээх.
– Медиктэр бэйэ-бэйэлэрин кытта ыал буолаллар эбит ээ. Эн да куоппатыҥ буолуо, – Даша бэйэтэ да билбэтинэн дьүөгэтин эмиэ кыыһырда сыста.
– Даша, эн Сеняны абааһы көрөҕүн дуо, туох ааттаах суох гына сатаатыҥ?!
– Эс, туох диэн эттэҥий. Оттон наһаа убай, быраат курдук саныыбын быһыылаах. Чугаһа бэрт. Үчүгэй уол, хотуй, ол да иһин таптаан эрдэхпит.
Бу кэмҥэ хосторун аанын тоҥсуйдулар. Ыалдьыт Анастасия Яковлевна киирэн кэллэ. Киирэн дьыбааҥ-ҥа Оля аттыгар чугас олорон ону-маны ыйыталаста. Онтон эмискэ Дашаны эмиэ чугас кэлэригэр ыҥырда.
– Кыргыттар, биһиги бу түүн соҕуруу көтөбүт. Сочига сынньана баран иһэбит. Эһиги баһаалыста тётя Идаҕытын үчүгэйдик көрө-истэ сылдьыҥ. Арыый аралдьыйыа эһигини кытта. Вот, предатель, а-а, пре-датель, – диэн бэркэ кыһыйбыт-абарбыт куолаһынан нууччалаан кэбистэ.
– Тётя Настя, өйдөөбөтүбүт, ити кими эттиҥ? – Оля соһуйан өрө көрө түстэ.
– Ээ, кистээн муҥнанар эбит дии. Оля, дьээдьэ Вадиммыт бу дьиэттэн букатын барбыт. Саҥа кэргэн-нэммит. Ити чүөчэ иэдэйбит, өссө таҥнарыахсыты көмүскэһэ олорор. Чэ, өйдөөтүгүт? Нам пора! – Анас-тасия Яковлевна эмискэ ойон туран хайдах киирбитин курдук түргэнник тахсан барда.
Кыргыттар, бэйэ-бэйэлэрин диэки саҥата суох көр-сөн баран, аргыый утуйардыы тэриммитинэн бардылар.
– Аан тыаһаата, ыалдьыттар бардылар. Оля, тётя Идаҕа бара сылдьыбаккын дуо? – Даша ис иһиттэн долгуйан отуора хамсаан хаалла.
– Ээ, суох, саллабын. Биһиги чугаһаатахпытына өссө айманыа. Ытаан-соҥоон арыый чэпчээтэ ини, – Оля түннүк сэҥийэтигэр өйөнөн таһырдьаны одуулаһа турда.
Даша сууна сылдьан көрбүтэ, Ираида Никоновна хоһугар киирбит, утуйдаҕына буоларыныы аана «лип» сабыылаах. Кыргыттар, истибит сонуннарыттан айма-нан, хойукка диэри ону-маны кэпсэтэн, сибигинэһэ сыттылар.
Экзамен туттарар итии-буһуу күннэр көрүөх бэтэрээ өттүгэр бүтэн-оһон хааллылар. Олялаах Даша иккиэн да үөрэххэ дьаныардаах, дьулуурдаах буолан биэрдилэр. Даша баҕарбыт үөрэҕэр историко-фило-логическай факультет саха тылыгар уонна литерату-ратын салаатыгар киирдэ. Иккис улахан баалы ылбыт абитуриенка буолла. Оскуолатын, оройуонун комсо-мольскай тэрилтэтин эрэллэрин түһэн биэрбэтэҕиттэн үөрэн ахан сылдьар. Үөрэҕэ олус улахан куонкурустаах буолан Оля кыратык ыксыы сырытта. Биир абиту-риены кытта баала тэҥнэһэн хаалан, Ираида Нико-новна оройуонуттан целевой миэстэ оҥорторон абыраата.
Күһүн үөрэх саҕаланыар диэри практикаҕа куорат таһынааҕы оройуоннарга барар буоллулар. Ираида Никоновна иккиэннэрин таҥастарын-саптарын тэри-йэн сүүрдэ-көттө. Кыргыттар иккиэн уопсайга миэстэ ылар буоланнар үөрүүлэрэ өссө үрдээтэ. Дойдула-рыттан суруктар элэҥнэһэн олороллор, үөрэххэ киир-бит оҕолордоох төрөппүттэр үөрүүлэрэ муҥура суох.
– Оо, оҕобут дьэ кэлээхтээтэ. Эйигин күүт да күүт. Төрөөбүт күнүҥ остуола бэлэм, – Людмила Доро-феевна Лилия кэлэн ааны звоноктаабытыгар үөрэ түстэ.
– Трамвайга наһаа элбэх киһи, олус анньы-һыылааҕын иһин биири көтүттүм ээ. Хата, дьээдьэ Игнат тулуурдаахтык күүппүт дии.
– Дьаһал оннук буоллаҕа. Кэлэн хааллаҕына мө-ҕүллүө дии, – Людмила Дорофеевна саҥа кэргэнигэр былаастааҕын балтыгар киэн тутта иһитиннэрдэ.
– Суумкаларбын илдьэ хаалла дии. Гаражка сыл-дьан баран киирэр үһү.
– Ама эн соһо сылдьыаҥ дуо. Туох иһин эр киһилэниэхпитий, доҕор. Чэ, суун-тараан, чэйдиэх-пит. Маамаҥ бырааһынньыктааҕы менюта манна көһөн кэллэ. Сибилигин телефоннуу сырытта, тэһий-бэтэх быһыылаах.