Туда относили так, чтобы никто не видел, никто не знал. А на берег к изгороди ходили: кто разбогатеет, тому волосатую руку дает. На край проруби положит руку, лежит там – темно ведь, в Крещенье. А кому даст волосатую руку – тот разбогатеет. Из проруби дает руку… Туда поодиночке ходили.

ФА. 2942/4. Зап. Конкка А. П. в 1986 г. в д. Реболы от Лескиевой А. И.

Время, когда земля принадлежит Сюндю

38

Synnynmoan aigu zavodiu Rastavas VasilTassah… Sit znaacit Synnynmoan aigu zavodih, sit neidizet Synnynmoan aigah kävelTäh Syndyy kuundelemah, enne käveltih Syndyy kuundelemas. Sit vorozitah, zirkaloh kacotah, vedeh kol’caizeh kacotah…

Enne vahnas kävdih heinytukkuloih kuundelemah. Heinytukkuh virututtahes, sit sie kuunellah. Sit ku sil pyhäkeskel tuldaneh sulhaizet, sit sidä gi Syndy ozuttau. Sit sie heinytukus ollah-ollah, sit rubieu kuulumah, daaze kuultih rahvas kui saraipordahis hebo nouzi, dai saraih tuli dai kai. Vot enne sie rahvas kuultih, meijän aigah jo Syndy ei ruohtinuh tänne heittyy, samol’otat ajeltih da kai. A enne kuultih rahvas, kuultih…

Syndy, šanotah, heittyy taivahas. Daaze konzu se Syndy zavodih, Synnyn leibeä pastettih. Synnyn hattaraa pastettih. Olluhgo se liennou hapoi vai mi. Synnyl, sanottih, hattaroa pastettih. Heittyy, ga hattarat pidäyhäi.

Se sanottih, gu Syndyy nähtih, se tuli gu heinysoatto. Heinysoatto, nenga sanottih. Heinysoatto tuli… En tiije, sit jällät vai kui oldih, Synnyn hattaroa gu pastettih, a nenga sanottih, što tuli gu heinysoatto.

Konzu Synnynmoa loppiehes, lähti… Minä vai tiijen, što Syndy moal heittyy, sit kuni se on Veändöinaigu, Syndy moal kävelöy, sit srokku loppeh, sit Syndy eäreh lähtöy taivahah järilleh. Synnynmoan aijakse tuli tänne.

Neidizet vorozittih, sarail oldih heinytukut suuret, sit sinne mennäh. Libo mennäh pihal, tiesoaroil. Sit vie se kohtu, en tiije kui sanuo, certi vietäh. Da vie hoduine jätetäh. Sit sih certih kattavutah miltahto, sit sie kuunellah. Sit sie zagadaijah: kunna mennen täi Pyhäkeskel miehel, anna koiraine haukkuu. Sit rodieu sie koiraine räykämäh. Sit znaacit sil Pyhäkeskel se tyttö menöy miehel i häi ozuttau napravleenien.

A toici Syndyy ni kuunella ei – iče kuuluu. Ice kuuluu Syndy. Meijän necis Onnin baba oli, enne voinoa se oli. Häi lähti Syndyy kuundelemah, sit kuundeli-kuundeli, iče häi raskazi, sit tänne D’essoilahpäi gu lehmän möngeh kuuluu. Mi tämä cuudoloi, sanou, oli?! Synnynmoan aigah – lehmien möngeh?! Sit loaittih ravdudorogu i pojezdu rubei…

Synnynmoan aigu on saamoi sil’noi aigu. Net unet primietoijah. Nähnet gu kondiedu, kondiedu gu nähtäneh, sit sil Pyhäkeskel menöy miehel. Zenihy kondiennu gu tullou, sit zenihy on bohatta da hyvä, taloin muzikku se roiteh, hyvä. A erähäl tulou zenihy hukannu. Kudamal hukannu gu tullou, hukku, kaco, iče eule hyvä, elaigu jo rodieu ei gu kondienkel. Se jo roiteh moozet keyhembäine, hukku. Moozet roiteh häi viinanjuoju. Hukku on pahembi. Kel kui tulou. Voibi tulla bosinnu. Nevestät tullah lambahannu zenihäl.

Время, когда земля принадлежит Сюндю, начинается с Рождества и до Васильева дня… Вот тогда, значит, начинается время земли Сюндю, вот тогда девушки ходят Сюндю слушать. Раньше ходили Сюндю слушать. Тогда ворожат, в зеркало смотрят, в воде в колечко смотрят…

В старину ходили в копна сена слушать. Лягут на сено и слушают. Если до следующего поста женихи придут, то Сюндю это и покажет. Сидят-сидят там в куче сена, и потом начнёт слышаться, даже люди слышали, как по крыльцу сарая лошадь поднималась, и будто на сарай заходила. Вот раньше люди слышали. А в наше время Сюндю уже не осмеливается сюда опускаться, уже самолеты летают да все. А раньше слышали люди, слышали…