Валерий алҕаһаабыта: Томмоттоох Кыыча иллээхтик сэһэргэһиэхтээҕэр биир да тылынан бырахсыбакка истилэр. Бу түгэҥҥэ ханнык да тыл дьүөрэтэ суох буолуох айылаах.

Халлаан боруоран, уулуссаны сэлэлиир мас дьиэлэр улаатан багдаһан бардылар. Оһохтор турбаларыттан хойуу буруолар хордоҕой сир бэһинии хоростулар. Түннүктэр утуу-субуу кылахачыстылар.

Кыыча, бэйэтэ бэйэтигэр этэрдии, аргыый ботугураата:

– Ийэлээхтэрэ буолуо… Ийэлэрэ эрэйдээхтэр…

Томмот саҥарбата. Арай техникумугар чугаһаан иһэн тыл ыһыгынна:

– Ити бандьыыты мин хабарҕатын хайа тутуом этэ!..

Олбуор ааныгар тохтоотулар.

– Бу түүн биһиги патрульга барабыт. Эн дьиэлиигин дуо?

Кыыча тугу да хардарбата.

Томмот, олбуор иһигэр киирээт, төннөн таҕыста. Ханна барарын булбатахтыы өссө да хамнаабакка турар кыыска ыкса чугаһаата.

– Кыыча, били… тугу… хайыыгыный?

Кыыс уолу бастаан сүүһүн аннынан көрөн кэбистэ, онтон төбөтүн күөрэччи бырахта.

– Сөп, Томмот! Суруй!

– Маладьыас, Кыыча!

Уол, илиитинэн далбаатаат, олбуор иһигэр сүр сылбырҕатык дьылыс гынна.

Валерий Аргыылап түһээн түгэҕэ хараара дьуоҕарар дириҥ да дириҥ ииҥҥэ түһэн иһэн уһугунна. Арааһа, хаһыытаата быһыылаах. Сүрэҕэ тэтиҥ сэбирдэҕинии сэлибирээбит. Көлөһүн тахсыбыт. Сынньана түһээри сыппыта баара утуйан хаалбыт. Утуйан да аанньа утуйбат буолла: биир кэм ынырык түүлү түһүүр. Наар өлөр-тиллэр быһылааныгар сылдьар буолар. Күнүскүтүн курдук.

Киэһэрбит. Валерий туран, остуолу харбыалаан испиискэ булан, кыраһыын лаампаны уматта. Хоһун ааныгар чугаһаан иһиллээтэ. Дьиэ иһэ иччитэххэ дылы: им-ньим. Ити гынан баран баччаҕа дьиэлээхтэр бары баар буолааччылар. Бу олорор үгэстэрэ эбитэ дуу биитэр кини баарын сөбүлээбэттэрин биллэрэр дьүһүннэрэ эбитэ дуу – Валерий кэлбитэ син ыраатта эрээри, ону чопчутун билигин даҕаны билэ илик. Чэ хайа да үөдэн буоллуннар. Кинилэр сөбүлүүллэригэр-сөбүлээбэттэригэр кыһаллан бэрт. Мэһэйдээбэтиннэр эрэ…

Бу Валерий аҕатын эмиэ ыкса үөлээннээҕэ, куоракка хас да олбуордаах, Көстүүнэйгэ лааппылаах Бөрө атыыһыт дьиэтэ. Бөрө диэн, биллэн турар, бэйэтигэр этиллибэт, бэркэ өһүргэнэр сахалыы аата. Мааны аата Испирдиэҥкэ Матаахап.

Испирдиэҥкэ олбуордарын, лааппытын сэбиэскэйдэргэ былдьатан, үлэһитэ-хамначчыта мэлийэн, бу аппа уҥуордааҕы саамай мара дьиэтигэр көһөн олорор. Валерий урут кинини байан-тайан, атыыһыттаан эргитэн-урбатан күннээн сырыттаҕына дьулайа көрөрө. Аннынан саныыр, сэниир дьонноругар кини оччотооҕуга кырдьык да торҕон бөрө быһыылааҕа. Эчи бу саҥата улаханын, көрөрө-истэрэ кытаанаҕын, дьарыйара суостааҕын! Ол бэйэтэ билигин барҕа баайыттан ытыһын соттон, эстэн-быстан, кимтэн эмэ сырбатыллыам, тэбиллиэм диэн дьиксинэн кыпсыччы туттан куймукучуйа сылдьар күрдьүк ытыгар кубулуйбут. Көрсүбүт киһитин барытын ньыла көтөр, биир кэм мичээрдээбитэ буолан ырдьайар идэлэммит. Ити эрээри кини иһигэр өс-саас бөҕө саамай өһөхтөөҕүн сөҥөрдөн сылдьарын, кэмэ кэллэҕинэ мичээрдээн аллайбыт айаҕар аһыҥастаах аһыытын ардьас гыннара түһүөҕүн Валерий бэркэ билэр.

Хаптаһын быыстаах сэргэ хоско орон кыычырҕаата.

– Испирдиэн, кэлбиккин дуу? Киирэ түс эрэ, – Валерий истиэнэни тоҥсуйда.

Киһи ынчыктыыр, ыҥыранар саҥата иһилиннэ. Өтөр буолан баран лэппэччи кыргыллыбыт кыырыктыйбыт баттахтаах, быллаҕар эттээх сирэйигэр муннун аннынан уонна сэҥийэтигэр абына-табына бытыктаах, орто уҥуохтаах эрээри кыччыы сатаабыттыы нүксүччү туттубут эт лахса кырдьа барбыт киһи киирдэ. Остуол аттыттан олоппоһу ылан, халааҥка оһоххо өйөнөн, табаҕа былыр үйэҕэ бүтэн нэһиилэ буруолуур алтан бүүрүктээх удьурҕай хамсатын оборон суубурҕата олордо.

Матаахап дьэбидийбит сирэйин көрөн баран, Валерий сонньуйбутун кыайан туттуммата: бу уулуссаҕа таҕыстаҕына мичээрдээн мылаарыйар Испирдиэҥкэттэн адьас атын, хаҕыс, хабыр, дьэбир Испирдиэҥкэ олорор. Испирдиэҥкэ да буолбатах, аччыктаабыт, торҕон Бөрө илэ бэйэтэ. Дьэ сатабыллаах күтүр! Сарсыарда сонун кытта бииргэ адьас атын элэккэй дьүһүнү кэтэн тахсар. Киэһэ үлэтиттэн кэлэригэр онтукатын сонун кытта дьиэтин ааныгар устан кэбиһэр.