Күөрэгэйдээх Өрүүнэ соһуйан:

– Туох буоллуҥ, тоойуом, – диэт, ойон турдулар.

Күннэйдэрэ ытыырын быыһыгар арбайбыт баттаҕын көннөрүнэ сатаата.

– Холорук. Этиҥнээх холорук! – дии-дии ытыырын туттуна сатаата. Ити бириэмэҕэ Туллук сүүрэн киирдэ.

– Күннэй, ытаама, бу холорук көтүппүтүн төттөрү былдьаатым ээ. Мэ, чэ ытаама, – дии-дии Күннэй туос ынаҕын чочоҥнотто. Өрүүнэлээх Күөрэгэй оҕолору, буордарын-сыыстарын тэбэтэлээн, арыычча уоскуттулар.

Өрүүнэ туох эрэ куһаҕан бит буолаары гыммытын сэрэйэн:

– Кэбис, арах-арах, – диэн ботугуруу-ботугуруу өһөн эрэр оһоҕун чоҕун булкуйбахтаан күөдьүттэ. Онтон лэппиэскэттэн ойо тутан оһоҕун аһатта. Ол турдаҕына, ааннара аһыллан хаачыгыраата. Бары соһуйбуттуу ол диэки көрө түстүлэр. Дьиэҕэ Өрүүнэлээх ыаллара эмээхсин киирэн кэлбитэ уонна таҥаһын тэбэнэ-тэбэнэ, аан аттынааҕы олох маска олорунан кэбиспитэ. Арбы-сарбы буолбут көрүҥнээҕэ, онтон көхсүн этитэн баран: