Бер гөнаhсыз булып туаларда,
Әллә ниләр кылып китәләр…

Юллар…

Авыллардан ерак калалар бар,
Калалардан ерак авыллар.
Җирдә туган авыл балалары,
Авылныкы булып калырлар.

Буын дәвам итсә чит җирләрдә,

Ераклаша бара аралар.

Туып үскән урыны hәркемнеңдә,

Туган җире булып калалар.


Кемнәр өчен ерак аралары,

Кемнәр өчен якын шикелле.

Аралары нинди икәнлеге,

Күңелләргә язган бит инде.


Яшәү төре, яшәү дәрәҗәсе,

Җәлеп итә төрле юллары…

Туган җирләр ешрак искә төшә,

Үткән саен гомер еллары.


Камиллекне эзли кеше күңеле,

Кайда халык күберәк җыела.

Яшәү асылын аңлау теләкләре,

Килеп җитми кеше уеына.

Дулкыннар

Урамда кыш, салкын җиле,
Диңгезләрдә hаман дулкыннар.
Туңа алмый аның дулкыннары,
Күпме көннәр суык булсыннар.
Салкынайган бераз, суы гына,
Дулкын булып ярга ашыга…
Бәрелә ул шулай ниләр өчен,
Диңгез ярларының ташына.
Дулкын арты дулкын кабатлана,
Чиратларын бозмый тезелеп.
Диңгез буйларында булучылар,
Нигә сагына икән өзелеп…
Көчле хисләр микән ул дулкыннар,
Күрмәгәннең килә күрәсе…
Бер карыйсы килә дулкыннарга,
Сорауларга җавап беләсе…

Чүп үләне кебек

Чәчәкләргә сулар сибү кирәк,
Бакчаларда алар үскәндә…
Чүп үләне анда булмый калмый,
Тамырлары белән киссәңдә.
Файдасызга үсә чүп үләне,
Чәчәкләрнең алып дымнарын…
Кайчагында аерыпта булмый,
Чүп үләне кайсы булганын…
Чүп үләне никтер аерым үсми,
Матурырак җирне ярата…
Чәчкәләрнең арасына кереп,
Тамырларын шунда тарата.
Чүп үләне азып басып, китә,
Вакында утап тормасаң…
Үсәр әле чәчәк, үзе диеп,
Бераз ихтибарлы булмасаң.
Безнең тормыш шул бакчалар кебек,
Барысыда бер үк бакчада…
Үтмәсеннәр кеше язмышлары,
Чүп үләне кебек бакчада…

Төн

Төнге шәhәр, караңгылык баскан,
Утлар янсаларда hәр җирдә.
Эштән кайтып күпләр йокласада,
Төнге тормыш кайный hәр җирдә.
Сакланмый төннәрнең эзләре,
Тарала, югала таңнарда…
Бушамый калалар шешәләр,
Җир асты яшергән барларда.

Көн буе түзгәннәр үзгәрде.

Төн җиткәч нигәдер түзмәде.

Каңгы булсада төннәрен…

Уяу бит шәhәрнең күзләре.

Караңгы яшерә алмый шул,
Караңгы буласы уйларны…
Нигәдер кайвакыт кешеләр,
Төнләрен ясыйлар туйларын…

Җирдә

Җирдә яшәр өчен кеше туа,

Җир йөзендә биргән урынны.

Бәхетендә таба шушы җирдә,

Кечкенәме яки зурынмы.


Хыяллары биек очсаларда,

Җирдән кеше ерак китәлмый.

Күңелләре тартса ераккада…

Коштай очып барып җитәлмый.

Авыр кебек булса тормышларда…
Яшәүләр бит барыбер рәхәт.
Күрә алсак тирә ягыбызда,
Күпме нигъмәт, күпме бәрәкәт.
Җирдә генә, кеше язмышлары,
Җирдә аңа күпме матурлык.
Ничә тапкыр язлар кабатлана,
Язлар саен чәчәк атырлык.

Күрә алып булган, биргәннәрнең,

Тоя алып чиксез рәхәтне.

Нигә татып карамаска әле,

Безгә насыйп булган бәрәкәтне.

Хата бар

Ник язмышларга сораулар,
Язмыш бит ул үтәр юлларың.
Үткәннәрең күрсәтәдә инде,
Ниндиерәк юлчы булганың.
Иң гадие, иң авыры бәлки,
Ул юлларны ничек үтүең…
Язмышыңның әллә гәебеме,
Әзер юлдан читкә китүең…
Язмыш гaеплеме әгәр синең,
Гөнаhларың ашса чамадан…
Белмисеңме кылган гaмәлләрне,
Үзгәртүе кыен яңадан…
Бөтенесе үзеңнеке ләбаса,
Уңга сулга чәчеп яшәүләр.
Рәхәт таба идең вакытында,
Әллә кемдәй булып яшәүдән.
Гaепләмик зинhар язмышларны,
Үзебезнең кылган хаталар.
Тәүбә итә белмәү вакытында,
Кешеләрдә шундый хата бар…

Кабат сынау

Кабат көтә сынау вакытлары,
Һәрберебез көтә сыналу.
Ялгыш юлга керә башлаганда,
Андый төзәтүләр була ул.
Алданабыз, алдамакчы булып,
Качып булмый андый сынаудан.
Авыруларга ярдәм итә алмый,
Дәүләтеңнән дару сораулар.
Кем күтәрә иң күп авырлыкны
Гади халык инде әлбәттә.
Скорыйлар ташый вируслы дип,
Казан, Чаллы аннан Әлмәткә…
Олы әфәт дибез мондый хәлне…
Кайчан булган мондый масштаб,
Әй, кешелек кулларыңнан килсә,
Даваларлык берәр ачыш тап…
Сүзләр белән алдый сәясәтче,
Чирне таба гади шарлатан.
Кая миллионлы «акыллылар»,