Аня балалары көп әрі тату отбасы жайлы армандайды. Мен оның барлық арманының орындалуын, қасында тек мейірімді, оны жақсы көретін жандардың болуын, бойындағы оптимизмін, оң көзқарасын жоғалтпауын тілеймін.

Анна

Бұрын мен өте ұялшақ едім, анам мен әпкемді өзіме жуытпайтынмын. Айша апаймен танысқан соң ұялшақтығымды жеңіп, әпкем екеуіміздің қарым-қатынасымыз реттелді. Оның да сіңлілері бар, олардың қарым-қатынасын көріп, менің де сол сияқты болғым келді. Әрі оқуға деген құлшынысым оянды.

Бізді тәлімгерлермен алғаш таныстырғандағы кездесуіміз есімде қалды. Маған ол сол кезде қатты ұнаған. Тағы да біз оған куртканы қалай таңдағанымыз да әлі есімде, себебі, жарасатын-жараспайтынына, қандай материалды таңдаған дұрыстығына қатысты үнемі менің пікірімді сұрай берді. Мен үшін бұл таңданарлық жайт еді, өйткені маған ересектер бәрін өздері шешетіндей көрінетін. Ал соңғы кездегіден есімде қалғаны карантин кезінде оның күтпеген жерден келуі еді. Сол сәтте мен көшеде серуендеп жүрдім, ол келеді деп ойламаған едім.

Ал ол маған тамақ әкелген екен, себебі менің дұрыс тамақтанбайтынымды білетін еді.

Апай – менің құрбым әрі әпкем. Мен оған тіпті құрбыларыммен және әпкеммен де бөліспейтін сырларымның бәрін айта аламын. Оған айтамын, ол әрқашан тыңдап, кеңес береді. Оған қарап әркім өз болашағын өзі жасайтынын және бәрі өз қолымда екенін түсіндім. Айша апай өмірде барлық нәрсеге өзі қол жеткізген, бұл менің де қолымнан келеді. Ол – мақсатқа ұмтылғыш, ақкөңіл, ақылды, мейірімді жан. Әрі ол – өте жақсы дос, тамаша мұғалім. Мен де сондай болғым келеді.

Мен оның өмірінде сәби пайда болса екен деймін. Өзі мұны қатты қалайды. Тағы да бақыт, зор денсаулық тілеймін. Оның өмірінде бәрі жақсы болсын!

Жоба үйлестірушісінің пікірі

Гүлайша – өте мейірімді әрі рухани тәлімгер. Осы жұпқа қарасаң, олардың бір-біріне өте жақын екені байқалады. Аня үшін Гүлайша енді тәлімгер ғана емес, әпкесі іспетті. Айша Аняға зор мейіріммен қарап, ол үшін алаңдайды. «Ақшасы бар ма, тамақ ішті ме, жоқ па?» деп уайымдап жүреді. Аня болса, кез келген мәселесін Айшаға ашық түрде айта алады және ол туралы әрдайым жақсы пікір білдіреді.

«Қиындықтар – өмірдің қалыпты бөлігі».

Тәлімгер – Евгений, 28 жаста

Қамқорлықтағы бала – Роман, 15 жаста

3 жылдан бері жобада

Евгений

Балаға көмектесу – жобаға келгендегі мақсатым болатын. Алайда «Тәлімгерлер мектебінде» біздің шынайы мақсатымыз не екенін сұрады. Бұл сұрақ мені ұзақ уақыт ойландырып жүрді де, жоба барысында әр тәлімгердің расында да жеке өзінің ниеті мен осында келу себебі бар екенін түсіндім. Бұдан кейін менің мақсатым жалпылама түрде болмай, нақтыланды, ол – түрлі күйді бірге кешетін, уайымымызды бөлісетін және бір-бірімізден үйренетін ұзақ та сенімді, достық қарым-қатынас орнату.

Романмен достығымыздың басталуы қарапайым болды. Меніңше, түгел тәлімгердің кезігетін проблемалары бірдей – танысу және қажасу кезеңінен өту. Ромаға көп нәрсені айту, түсіндіру қажет болды, себебі кейбір жайларды ол маған үйреншікті «әдепкідей» ұға қоймайтын. Бірақ егер ахуалмен күреспей, оны және жаңа ережелерді қабыл алсаңыз, айтарлықтай жеңіл болады. Қазір сол кездер туралы жылы естеліктер қалуда, өйткені қиындық – біздің өміріміздің қалыпты бөлігі.

Рома екеуіміз әртүрліміз, мұны айта кету керек. Көп нәрседе ұқсамаймыз. Дегенмен мен оны оңай тіл табысатын, сонымен бірге, ол үшін жауапкершілігім бар екенін білетін інім сияқты сезінемін. Рома, Абрам және олардың әпкелері – мен үшін өте маңызды жандар!

Мен оның жеке басын құрметтеймін әрі қолдаймын. Оның әуестенетін дүниесінің көптігіне шынымен таңғалдым: сурет салу, футбол, би, әрі кез келген істе ол жетістікке жетеді. Дарынды және мақсатшыл жігіт. Мен оған осы қалпынан айнымауын, стереотиптерді қабылдамауын, әрқашан өзінің ішкі ойын тыңдауын және өзіндік талғамын сақтай алуын тілеймін.