Мерей

Айша апай өте ілтипатты және мейірімді. Ол кісімен кез келген тақырыпта сөйлесу оңай. Саябақта немесе өзен жағалауында серуендесек, мұндай сәттердегі біздің әңгімеміз өте шынайы. Мысалы, түрлі адамдармен қарым-қатынас мәселелерін талқылаймыз. Айша апай маған белгілі бір жағдайда өзіңді қалай ұстау керектігін айтады. Мен оған сенемін және мені жазғырады деп қорықпастан әңгімелесе алатынымды білемін.

Мен өзіме мейлінше сенімді бола бастадым. Бұрын томаға-тұйық адам едім, ал қазір аздап ашылып келе жатырмын. Әрине, әлі де қымсынамын, бірақ бұрынғыдай емес. Және бұл өзгерістер өзіме ұнайды. Мен апайдан сабырлы, төзімді және мейірімді болуды үйренгім келеді.

Айша апай – жылы жүзді, жақсы жан. Ол мен үшін әпкем, жақын досымдай. Оған әбден бауыр басып қалдым. Әдетте мен адамдарға жақындай бермеймін, бірақ араласатын болсам, онда бұл қарым-қатынасым берік және біржола.

Оның жеке өмірі мен мансабында әрдайым табысқа жетуіне, барлық мағынадағы бақытқа кенелуіне, барша жоспары орындалуына, үнемі барлығы жақсы болуына тілектеспін!

Жоба үйлестірушісінің пікірі

Үш-төрт ай тұрақты қарым-қатынастан соң Мерей өзгерген. Мейлінше көпшіл, ашық-жарқын қызға айналған. Айша Мерей үшін шынайы алаңдайды, сондықтан оның өміріне белсенді араласуда. Екеуі бірге кәсіби бағдарлық зор іс тындырды: сан түрлі мамандықты зерттеді, университеттерге жол шегіп, олармен танысты. Айша үшін Мерейдің жақсы жоғары оқу орнында және қалаған мамандығы бойынша оқығаны өте маңызды.

«Балалардан еш дәметпей, өтеусіз махаббат сыйлау керек»

Тәлімгер – Айжан, 39 жаста

Қамқорлықтағы бала – Мәдина, 18 жаста

2 жылдан бері жобада

Айжан

«Жеке тәлімгерлік» жобасында жүргеніме бір жылдан асты. Балалар үйінің жалғызілікті баласына берісі – өзіне күтім жасауды, қаржыны басқаруды, дәмді тағам дайындауды, денсаулығын күтінуді, арысы – адамдарды тани және олардың қажеттіліктерін түсіне білуге, сенім арта білу мен қарым-қатынас орнатуына көмектесу үшін келдім.

Мәселе мынада, балалар үйінің балалары біздің отбасы, туыстар мен жақындардың арасында ие нәрсеміздің ешбірін сезіне алмайды. Көптеген машықты біз анамыздан, әкемізден немесе әжемізден жай ғана көріп, бойымызға сіңіреміз. Алайда мен толық отбасында өскеніме қарамастан, жобаның түрлі кезеңінде талай жайтқа көзім жеткендей болды. Тәлімгерлік, ең алдымен, өзіңді тәрбилейтін үлкен жұмыс. Қазіргі мен және алты жыл бұрынғы мен – бұл түбегейлі бөлек жандар. Түйгенім – балаларды тәрбиелеу қажет емес, бала әрдайым көргенін істейді, әдетіңді, іс-қимылыңды бойына сіңіріп өседі. Асыра қамқорлық жасаудың орнына әрбір әрекеттің өз нәтижесі болатынын түсіндіріп айтқан жақсы. Әрқашан балаға шындықты айтып, кез келген адамның қателесуі мүмкін екенін мойындаған абзал. Және де бұл – қалыпты жағдай. Балалардан бірдеңе дәмелену дегенді ұмытып, есесіне шексіз махаббат сыйлау керек.

Менің қамқорлығымдағы Мәдина – бойжеткен қыз, өз бетінше өмір сүре алу қабілеті өте зор, таңғаларлық мейірімді және кішіпейіл жан. Ақшаны асқан шыдамдылықпен жинай және үнемдей алады. Бойында еңбекқорлығы басым, қандай тірлікті болмасын мұқият, ұқыпты және жауапкершілікпен істейді. Бұған қоса біз әрдайым түрлі тақырыпта сөйлесіп, өз көзқарасымызды ашық айта аламыз. Және мұнымыз күн өткен сайын жақсара түсуде.

Алайда барлық жақсы қасиеттеріне қарамастан, Мәдина өзін көрсете алмайды, себебі ол – өте қарапайым және тартыншақ қыз. Басында мен оны асықтырып, алға итермелегім келді, бірақ ол одан сайын тұйықталып қалатын. Қазір әр нәрсе өз уақытымен екенін түсіндім, уақыты келгенде бойына сенімділік жияды, сол кезде өзі үйренген жайлылық шеңберінен міндетті түрде шығады. Мен оған алға қарай батыл қадам жасауды, ештеңеден тайсалмауды тілеймін, армандардың орындалатын ерекше қасиеті бар!