Уьч йылдан сонг къайтсам – къайтып гелирмен,
Гелмесем, тап алашасын сатайым!
Уьч йыллагъа мени олжам тул болсун.
Уьч йылдан сонг оьзюню мен тапмасам,
Учузлагъа барыр-бармас ёл болсун.
Уьч йылдан сонг отуз гюнге чыдаса, —
Аманатгъа арт болжалым шол болсун.
Арт болжалым мен чи сизге айтаман.
Гьасирет къушлар Асхар тавгъа къонсун деп.
Ол Асхарны отлу бети яйнасын,
Азиз къушлар айдай, гюндей толсун деп.
Ол Асхарны отлу бети хумсарса, —
Дос-къардашгъа ят гишилер жыйылып
Алгьам этсин, арты хайыр болсун деп!

Три года буду жить я без жены

Батыр мой, задушевный зять Акай,
О семье моей заботиться должны.
В краю, что называется Сибирью,
Три года буду жить я без жены,
Три года – и вернусь, а если нет,
Коль вспомните, спросите с сатаны!
Жена три года будет пусть вдовой,
А если в эти сроки не вернусь,
Пусть у нее отыщется другой.
Но сверх всего пусть месяц подождет —
Лишь этот срок, и больше никакой.
Еще скажу я напоследок вам.
На Асхар-Тау гнезда пусть совьют,
Вернувшись, птицы, пусть шумит листва,
На Асхар-Тау птицы пусть поют.
Когда ж на склоне выцветет трава,
К моим родным сельчане пусть придут,
Меня оплачут – и уже не ждут.

Девюр-девюр, питне девюр заманда

Гёзелдирик салгъан булан гёз гёрмей,
Гёз ишлемей, бакъгъан булан юз бермей.
Гюнлер бара кёп анадаш юз гёрмей.
Анадашлар булан ювукъ сырдашгъа
Гьашыкълыкъда сёз къоимамакъ эрдендир.
Гьашыкълагъа «ай-амансыз» ай гелмес,
Дидарлагъа тун-тумансыз гюн бермес.
Дидарлар булан, вай, амансыз, гюн гетсе,
Тенглисине эр саламын мунг бермес.
Эр саламын мунг бермеги недендир?
Анадашлар аз гёрюнген ердендир.
Анадашгъа бакъмай жан чыкъмай.
Янгызлыкъда сёз къоимамакъ эрдендир.
Аврумай арслан бетин агъартып,
Сыр къарамай сала санын саргъалтып,
Кёкюреклер тюрлю черден толгъан сонг,
Зар-зигерли къайгъы къопмакъ бирдендир.
Кёкюреги хаса кюллюлер
Къызбайлагъа дерт тутмагъан тюллюлер.
Шаваларда сейир этмек кюрдендир,
Шавла берген шам чырагъы нюрдендир.
Шавласы ёкъ гюнлер бара тунукъгъа,
Шай, къара гюн, дёндюк хаса-мамукъгъа.
Яратгъаным сюйсе бизин къайтарыр
Оьзденлери къулгъа дёнген Къумукъгъа.
Оьзденлери къара къулгъа ошагъан,
Оьзенгилер басгъан аякъ бошагъан…
Оьзенгиге къайтгъан аякълым,
Аргъумагъы айтабанлы туякълым…
Атолулар оьзденлерин ташлагъан,
Къара къулгъа дёндюрмеге башлагъан.
Шавла берген шам чырагъы сёнген сонг,
Шат юрекден шатлыкъ гетмей нетежек,
Ярны йимик бойнубузгъа минген сонг.
Минген буса бойнубузда яр йимик,
Мисгинлени дюньясы мукъ, тар йимик,
Девюр-девюр, питне девюр заманда
Деврен гетген гюнжувакъда къар йимик.
Къол панарын гесек девюр сюрмесе,
Дос-къардашны айда-йылда гёрмесе,
Ашналагъа гьашыкъ салам бермесе,
Ананайлар булан гюнюн онг гёрмес,
Аваданлыкъ булан жанын сонг бермес.
Азирейил жан алмагъа гелгенде,
Гьёкюнчлю къул арсар болмакъ гертидир.
Къазагъымны къайгъылары къопгъан сонг.
Кёкюрекден кёплеп чыкъгъан дертидир.

Постыдные настали времена

Нам и в очках уж не увидеть вас,
Проходит день за днем без блеска милых глаз.
Любя, друзьям, возлюбленным ни в чем
Не уступать – ни в малом, ни в большом —
Мужского нрава признак вижу в том.
Не будут ведь безоблачны их дни
В любви ли, дружбе – все должны они
Готовы быть к туманам и дождям.
Унылым быть не должен их салам.
Мужчины отчего уныл привет?
Сестер его любимых рядом нет,
А без сестер нельзя ему никак.
С мужчиною не сладит целый свет.
А лица наши смелые – бледны,
Хоть вроде мы здоровы, не больны,
Когда сердца тревогою полны,
От одиночества бледнеет жизни цвет.
А те, на чьей душе спокойно и светло,
Гуляют лежебокам всем назло —
Во всей Шаве их веселее нет.
Свеча – для света, так устроен свет.
Но свет исчез, туманен дней покров.
Как вата, бледен я, хоть и здоров.