Александр Казеко Под Рождественским небом. Сборник поэзии и прозы читать онлайн страница 4
Раство святое.

Мария Стельмах

КАЛЯДНЫ ВЕЧАР

Дзень скончыўся. Цемра паўсюль наступае,

Мацнее мароз, снег рыпіць пад нагамі.

І першая зорка ў небе над намі

Узыходзіць, ласкава зямлю асвятляе.


Іскрыцца вакол усё каштоўным каменнем,

І шэрань на дрэвах святлом яркім ззяе —

Шчаслівы, ураджайны нам год прадвяшчае

На жыта, авёс і другое насенне.


Натоўпы людзей, адзінокі прахожы

Спяшаюцца побач з сям’ёй апынуцца.

Адклаўшы ўсе справы, хутчэй акунуцца

У свята, калі нарадзіўся Сын Божы.


Адзін аднаму ўсе ўсміхаюцца шчыра:

Хрыстос нарадзіўся! Хрыстос нарадзіўся!

Той радасны вокліч у свет пакаціўся,

І сэрцы людзей напаўняліся мірам.


Каляднай вячэрай нас стол сустракае,

Сянцо разаслана пад чыстым абрусам.

У цэнтры стала, ці не знаць беларусам,

Куцця, як галоўная, месца займае.


Малітва прачытана, свечка на куце.

Спачатку за стол гаспадар сам сядае

І першую лыжку куцці пакідае

«Дзядам», іх, на жаль, нам ужо не вярнуць.


На месца за стол потым кожны садзіўся.

Усіх страў дванаццаць стаіць на абрусе,

Ад кожнай патроху пакаштаваць мусіш.

Раство наступіла! Хрыстос нарадзіўся!

Наталля Цвірко

СВЯТАЯ НОЧ

Ноч рассыпае шчодра зоры
На цёмным неба палатне.
Свае карункі і ўзоры
Мароз малюе на акне.
Заціхлі ў шэрані ўсе дрэвы,
Іх сонны вецер не кране.
Святая ноч! І зноў ты верыш,
Што шчасце дом не абміне.
І снег паволі лёгкі, чысты
Схавае крыўды і тугу.
Я гэтай ночы ўрачыстай
Святло ў сэрцы зберагу.

КАЛЯДЫ

Каляды – і ў чаканні цуду,
Навокал заціхае свет.
І прыгажосць такая ўсюды,
І белы-белы ўсюды снег!
Так верыцца ў шчасце шчыра,
Так прагне цеплыні душа.
І недзе там анёлаў крылы,
Дзе неба зорная мяжа.
Хай будзе з радасцю спатканне,
Хай мары здзейсняцца ў нас!
Каляды – светлае чаканне,
І добрых цудаў дзіўны час.

У ЧАРОЎНУЮ НОЧ

У чароўную ноч Нараджэння Хрыстова

Нараджаецца свет зноў нібыта нанова.

Там, у светлай цішы, ззяюць зоркі святочна,

І глядзяць з абразоў Маці Божае вочы.


І так прагне душа цеплыні і надзеі,

У калядную ноч заціхаюць завеі.

Зноўку крыўды і боль белы снег засыпае.

Нараджэнне Хрыста сёння свет сустракае.

Алеся Азаренко

В ярком свете звезды Вифлеемской,

На краю благодатной земли,

Под покровами тайны вселенской

Весть благую волхвы донесли.

И по свету та весть полетела

Не сходя с человеческих уст.

– Богом послан на землю спаситель,

У Марии рождённый Иисус!

Возвещая великую радость,

Ангел ясли окутал крылом

Пастухи на коленях склонились

Пред рождённым в пещере Христом.

А свеча тонким светом струилась

Озаряяя его в пеленах.

Мать Мария тихонько молилась.

Божий сын засыпал на руках.

Он был послан на землю святую,

Для спасения мира всего

За грехи человечьи жестоко

На Голгофе распяли его.

На кресте в адских муках страдая,

Умер он. И, о Чудо, воскрес!

Нам любовь подарил и прощенье,

Справедливый посланник небес.

Татьяна Лашук

ВОЛХВ

Я волхв, бредущий по пустыне,
Я зачарованный Звездой.
Подай мне знак как милостыню —
Я жажду истины простой.
Я мудр: читаю знаки неба
В Твоей мозаике светил.
Младенца видел – верить мне бы,
Что Тот, Кто землю посетил
Всего лишь царь, земной владыка,
Жрец, полководец и герой.
Он будет больше, чем великий, —
Но я смущен планет игрой…
Как целый мир ладонь ребенка
К перерожденью донесет?
И ровно дышащий в пеленках
Род человеческий спасет?
Я волхв, бредущий по пустыне.
Я зачарованный Звездой…

РОЖДЕСТВО

В небесном ярком свете
Звезда горит над крышей,
А в сумрачном вертепе
Родился Царь Всевышний.
И овцы будто дети
Глядят, едва не дышат,
И ангел новолетья
Крылом едва колышет.
Все ветхие столетья
Днесь обновились свыше.
Ночь тает на рассвете.
Бесплотный хор все тише…

Мария Потапкина

***

Слову чуть слышно зовущему внемли,

В сердце горящая искра костра.

Среди дорог опоясавших землю