Evden yarım ligden daha uzakta olan rodeo bölgesine vardığımızda, arkadaşım, atı döndürmek ve çizmek için ilk görünen llanito'dan yararlandıktan sonra, benimle yatarak konuşmaya başladı. Cauca'da tekrar buluştuklarından beri arkadaşlığını sürdürdüğü Carlos'un evlilik iddiaları hakkında bildiği her şeyi ortaya çıkardı.

"Ne diyorsun?" —sonunda bana sordu.

Ona bir cevap vermek için zekice kaçtım; Ve devam etti:

"Neden inkar etmek gerekiyor?" Carlos çalışkan bir çocuktur: Önce eldivenlerini ve şemsiyesini bir kenara bırakmazsa toprak sahibi olamayacağına ikna olduktan sonra, iyi iş çıkarması gerekir. Hala benimle dalga geçiyor çünkü ben bağlanıyorum, talanquera ve barbeo katırları yapıyorum; Ama aynı şeyi yapmak zorunda ya da patlamak. Görmediniz mi?

"Hayır.

"Pekala, göreceksin. Güneş kuvvetliyken nehirde yıkanmayacağını ve eğer onu eyerlemezlerse atın binmeyeceğini mi sanıyorsunuz; hepsi kahverengi olmamak ve ellerini kirletmemek için mi? Geri kalanı için o bir beyefendi, evet: sekiz gün önce bana birkaç dümen almam için ihtiyacım olan iki yüz patakon ödünç vererek beni aceleden kurtardı. Onu sağır kulaklara atmadığını bilir; Ama buna zamanında hizmet etmek denir. Evliliklerine gelince… Sana bir şey söyleyeceğim, eğer seni kavurmamamı teklif edersen.

"Söyle dostum, ne istersen söyle.

"Evinizde çok fazla tonla yaşıyorlar; Ve Holan'ın arasında yetişen kızlardan birinin, öykülerdekiler gibi, kutsanmış bir şey olarak ele alınması gerektiğini düşünüyorum.

Bir kahkaha attı ve devam etti:

"Bunu söylüyorum çünkü Carlos'un babası Don Jerónimo, yedi deriden daha fazla kabuğa sahip ve bir chivato biber kadar cesur. Babam onu bir sınır davasına soktuğundan beri onu göremiyor ve başka ne olduğunu bilmiyorum. Onu bulduğu gün, geceleri yerba mora promosyonları koymalı ve ona malambo ile brendi friegas vermeliyiz.

Rodeo yerine çoktan varmıştık. Mercanköşkün ortasında, bir guásimo'nun gölgesinde ve hareketli boğa güreşinin yarattığı tozun arasından, beni karşılamaya gelen Don Ignacio'yu keşfettim. Bir rosillo ve cotudo dörtlüsüne bindi, parlaklığı ve bozulması onun değerlerini ilan eden bir kaplumbağa ile koştu. Zengin sahibinin yetersiz figürü şu şekilde dekore edilmiştir: ipliksiz aslan zamarros ve capellada ile; basamaklı sürgünlerle gümüş mahmuzlar; ütülenmemiş cinsiyet ceketi ve nişastalı beyaz ruana; Hepsini Jipijapa'nın, onları taşıyan dörtnala gittiğinde arayanların kocaman bir şapkasını taçlandırdılar: gölgesinin altında Don Ignacio'nun büyüklüğünü ve mavi gözlerini, doldurulmuş bir omzun başındaki oyunun aynısını, öğrencilerin taşıdığı garnetleri ve uzun gagasını yaptılar.

Don Ignacio'ya, babamın bana eşlik edecek sığırlar hakkında ne görevlendirdiğini anlattım.

"Tamam," diye yanıtladı. Boğa güreşinin daha iyi olamayacağını görüyorsunuz: hepsi kulelere benziyor. Bir süre içeri girmek istemiyor musunuz?

Emigdio'nun gözleri ağıldaki kovboyların çalışmalarını görünce uzaklaştı.

"Ah tuso! -diye bağırdı- ; Pial'i gevşetmeye dikkat et… kuyruğa! Kuyruğa alın!

Don Ignacio'dan özür diledim, aynı zamanda ona teşekkür ettim; Sözlerine şöyle devam etti:

"Hiçbir şey, hiçbir şey; Bogotanlar güneşten ve cesur boğalardan korkarlar; Bu yüzden çocuklar oradaki okullarda şımarıklık yapıyor. Don Chomo'nun o güzel oğlan oğlu yalan söylememe izin vermiyor: Sabah saat yedide onu yolda bir mendille buldum, böylece sadece bir gözünü görebiliyordu ve şemsiyesiyle… Siz, görebildiğim kadarıyla, bu şeyleri kullanmıyorsunuz bile.

O anda, ateşli marka ile küreğe koyan ve ağılda yatan ve bağlanan birkaç boğaya uygulayan kovboy bağırdı: "Bir başkası … bir başkası"… Bu çığlıkların her birini bir körük izledi ve Don Ignacio tüy kesicisiyle düşman olarak hizmet eden bir guásimo asasında bir müesquescilla daha yaptı.