Томмот киһитин диэки дьиктиргээбиттии өрө көрдө.

Ойуурап ах бара түстэ.

– Итэҕэйбэккин дуо? Бу оҕонньор эрэйдээх хаһан эмиэ таптаабыт үһү дии саныыгын дуо?

– Э-эс… Көннөрү… Миигин уоскута сатыыр наадата суох…

– Эчи суох, доҕор! Кыыс оҕо буолбуккун дии – уоскуттара сатыыр! “Кырдьаҕаһы хааһахха сүгэ сылдьан сүбэлэт” диэн өс хоһооно баар дии. Ол иһин кэпсээри гыммытым: биһиги, кырдьаҕастар, алҕаспытын эдэрдэр хатылаабатыннар диэн. Итэҕэйбэт буоллаххына, кэбис. Кэпсээнньиккэ сыҥаланар санаам суох.

– Итэҕэйэбин… – Томмот ботугураата. – Кэпсээ…

– Һы, итэҕэйэн абырыыгын дуо?.. – Ойуурап начааскыга хоргуппут оҕоҕо маарыннаан ылла. Көрүөх бэтэрээ өттүнэ онтуката сүтэ оҕуста, туран хоһун иһигэр хаампахтаан иһэн төттөрү олордо. – Чэ, истэр буоллаххына, кэпсиим даҕаны. Истэҥҥин, баҕар, тугу эмэ туһанаайаҕын. Өйгөр өй эбиллээрэй… Дьэ маннык. Мин оччотооҕуга, бу эн курдук, уоһугар уоһаҕа куурбатах уон тоҕустаах уолчаан этим. Тыа оскуолатыгар бииргэ үөрэммит кыыһым баара. Аҕабыыппыт кыыһа. Биһиги бэйэ-бэйэбитин сөбүлэһэрбит. Кэргэннии буоларга тыл бэрсибиппит. Арай биир күн мин анаан аҕабыыттаахха тиийдим. Кыыстарын кэргэн кэпсэтээри. Аҕабыыт миэхэ үгүһү дойҕохтото барбата, үүрэн таһаарда. Кыыһым, аҕатын сөбүлэҥин ыларга көмөлөһүөх буолбута баара да, саҥата суох ньимийэн турда. Өссө аҕата дибдийдэҕинэ сөбүлэһэн кэҕиҥнииргэ дылы. Мин онтон ыла, кэлэйдэҕэ аатыран, кыыспын кытта көрсүбэтим. Хоту Өлүөнэ төрдүгэр балыкка киирдим. Биир атыыһыкка суруксутунан кэпсэтэн. Нөҥүө сылыгар төннүбүтүм, кыыһым нэһилиэкпит быыпсай кинээһин уолугар эргэ тахсыбыт. Чэ сөп. Онтон ыла уонча сыл ааһар. Мин уруккуну умнан да барабын. Арай быйыл сайын үлэлии олордохпуна хоспор биир дьахтар көтөн түһэр. Били кыыһым эбит. Сонообут, сааһырбыт. Киирээт, ытаан барда. “Аҕабын тутан киллэрдилэр. Туох да буруйа суоҕун үрдүнэн. Быыһаа, абыраа”, – диир. “Буруйа суох киһини биһиги тыыппаппыт. Буруйа суоҕа дакаастаннаҕына, босхолонуоҕа”, – диэн уоскута сатаатым. Дьахтарым ытаа да ытаа. Ытыырын быыһыгар былыргыбытын, доҕордуубутун ахтар. Миигин сэмэлиир: аҕам дьаһалыгар соҕотохтуу хаалларан күрээбитиҥ, утарылаһан сордоно сатаан баран хайыыр да кыаҕым мэлийэн эргэ тахсыбытым диэн. Эн куоппатаҕыҥ буоллар, олоҕум, баҕар, атыннык салаллыа этэ диир. Ол кырдьыгын эппитэ. Мин балыкка кииртим кэннэ эргэ тахсымаары муҥнаммыт, өссө биир кэмҥэ миигин эккирэтэн хоту күрээри тэринэ сылдьыбыта үһү. Кэлин, Булуҥтан тахсан баран, дьонтон истибитим. Чэ, быһата, аҕатын туһунан ыйыталаһыах, билиэх-көрүөх, наада буоллаҕына, көмөлөһүөх даҕаны буолан хааллым. Мин “көмөлөһүөм” диэбиппин дьахтарым букатын атыннык өйдөөтө бадахтааҕа: бэркэ үөрэн-көтөн тахсыбыта.

Аҕабыыт дьыалатынан дьарыктанар дьонтон ыйыталаспытым, били оҕонньорбут дьаарай өстөөх эбит. Күтүөтэ, били урукку мин кыыһым эрэ, үрүҥ бандьыыт үһү. Аҕабыыт бандьыыттары кытта сибээстэспит. Тыллаан, сирдээн биэрэн, өрөпкүөм чилиэннэрин өлөртөрбүт. Үс киһини. Түрүбүнээл бириигэбэринэн аҕабыыт ытыллыбыта. Ол туһунан “Ленскэй коммунарга” ГПУ иһитиннэриитэ бэчээттэнэр. Сарсыныгар күнүс эбиэттии бараары уулуссаҕа били дьахтары көрсө түһэбин. Соруйан күүппүт. Көрдө да, ойон кэлэн сирэйбэр силлээтэ. “Манньаҥ! “Көмөлөспүтүҥ” иһин, – диир. – Аҕабын ыттыгыт! Аны миигин сиэ! Мэ, сиэ! Тоҕо тураҕын? Ыт!” Итиэннэ уон тарбаҕын сараадыппытынан сирэйбин сыаллаан түһэн истэҕинэ түөскэ астым. Дьахтарым, харса суох түһүөлүү-түһүөлүү, хаһыыта диибин диэн: “Миигин эмиэ ыт! Дьэ ол кэнниттэн мин Бааскам эһигини оһоҕоскутун субуйа оонньуо! Ситиһиэ!” Чэкиис эмиэ киһи. Мин хобуурабын харбаммыппын билбэккэ хааллым. Бэстилиэтим тымныы угун тутан эрэ баран өйдөннүм. “Тохтоо! Манна аҕатын аһыйан өйүттэн тахсыбыт дьахтары кытта сэриилэһээри гынныҥ дуо? Уоскуй”, – диэтим бэйэбэр. Дьэ онно үчүгэйдик болҕойон көрдүм дьахтары: баттаҕа ыһыллыбыт, хараҕа өс-саас уотунан өһөҕүрбүт. Көннөрү, аһыытыттан ииригирбит харах буолбатах, чахчы хаан өстөөх хараҕа. Ол курдук көрсүһэн турабын маҥнайгы тапталбын кытта. Аны кэлэн кини өйө-санаата уларыйарыгар, өһө өһүллэригэр соччо эрэммэппин. Өссө үсүһүн көрсүөм диэн дьиксинэбин. Түрмэҕэ. Биитэр түрүбүнээл хоһугар. Таҥара биэрбэтин ону, – Ойуурап төбөтүн илгиһиннэ, сүүһүгэр саба түспүт баттаҕын өрүтэ анньыммахтаата. – Омос санаатахха, барытыгар дьахтар буруйдаах курдук. Кэлин, уоскуйан, барытын эргитэ санаан баран, мин бэйэбин буруйдаммытым. Өскөтүн кыыһым таҥнарда диэн уолҕамдьытык өһүргэммэтэҕим буоллар, тапталым иһин туруулаһан охсуспутум буоллар, кини дьылҕата атыннык салаллыан даҕаны сөп этэ. Сэбиэскэй былаас өстөөҕүн оннугар сэбиэскэй былаас актыыбынай үлэһитэ буолуон да сөп этэ. Кинини биһиги кэккэбититтэн тэйиппит, өстөөхтөр илиилэригэр үтэйбит – мин. Атыттар миигин, баҕар, буруйдуохтара суоҕа. Ол эрээри туохтан да кытаанах, мүччүргэнэ суох дьүүл баар – суобас дьүүлэ. Өрөбөлүссүөннэй суобаһыҥ дьүүлүттэн хайдах да албыннанан куоппаккын. Ол курдук…