Eftir hálfan mánuð kemur hann út til hennar og segist innan fjórtán daga vilja gifta sig henni og fær henni um leið mjög vandað efni til brúðfata handa þeim báðum og skyldi hún sauma þau.
En er hann var burtu genginn (но когда он ушёл; burtu – прочь) kastar hún klæðunum á gólfið (бросила она ткань на пол; kasta – кидать; klæði – ткань; gólf – пол), ólmast svo og umsnýst (рассвирепела так и /в лице/ изменилась; ólmast – буйствовать; umsnúa – искажать; превращать); er hún þá orðin að versta flagði (превратилась она в страшную: «худшую» ведьму; verða – становиться; verstur – худший; illur, slæmur, vondur – плохой; злой; flagð – великанша; мегера; ведьма) og segist ekki vita hvað hún eigi að gjöra við slíkt skart (и говорит, что не знает, что ей с такой дорогой тканью делать; vita – знать; skart – пышный наряд; украшения) sem aldrei hafi á neinu snert (ведь никогда она ничего не делала: «касалась»; neinn – ничто; snerta – касаться) nema að éta mannakjöt (кроме как человеческое мясо ела: «есть»; nema – кроме; éta – есть; mannakjöt – человеческое мясо; maður – человек; kjöt – мясо) og bryðja hrossabein (да лошадиные кости грызла; bryðja – разгрызать, размельчать зубами; hrossabein – лошадиная кость; hross – лошадь; bein – кость); ólmast hún nú enn meir (рассвирепела она пуще прежнего: «ещё больше» ) og segist mega úr hungri deyja (и говорит, что с голоду умрёт; mega – должен; hungur – голод; deyja – умирать), því aldrei komi Járnhaus bróðir sinn með kisturnar (потому как так и не пришёл Железная Голова, брат её, с сундуками; Járnhaus – Железная Голова; járn – железо; haus – голова /особ. у животных/; череп; kista – ящик; сундук; гроб) eins og hann hafi lofað sér (как обещал; lofa – обещать).
En er hann var burtu genginn kastar hún klæðunum á gólfið, ólmast svo og umsnýst; er hún þá orðin að versta flagði og segist ekki vita hvað hún eigi að gjöra við slíkt skart sem aldrei hafi á neinu snert nema að éta mannakjöt og bryðja hrossabein; ólmast hún nú enn meir og segist mega úr hungri deyja, því aldrei komi Járnhaus bróðir sinn með kisturnar eins og hann hafi lofað sér.
En í sama bili spretta þrjár fjalir upp úr kastalagólfinu (и в тот же миг вздыбились три половицы с зáмкового пола; samur – тот же; bil – момент; spretta /upp/ – пробиваться; прыгать; /внезапно возникать/; fjöl – половица; доска; kastalagólf – пол в замке) og kemur þar upp jötunn með afarstóra kistu (и явился великан с громадным сундуком; þar – там, туда; jötunn – великан; ётун; обжора; afarstór – огромный; afar – очень; stór – большой). Þau rífa bæði upp kistuna (распахнули они вдвоём сундук; báðir – оба) og er hún full með mannabúka (и полон он человеческих тел; fullur – полный; mannabúkur – человеческое тело; búkur – туловище; живот); rífa þau það í sig (стали они их пожирать; rífa e-ð í sig – сжирать; набивать живот чем-л.) og fer svo bróðir hennar niður aftur sama veg (и исчез: «уходит» тогда её брат под пол, так же как и появился: «тем же путём»;