De joğoən ğulduron nubəsətin bə hıcum, əmənən nubəsətin bo mıdofiə kardeyo hozıbimon. Əmo bı səfnəni hıcumədə de xısusiyə ğırməğon bə çı qəmi kəmi nezi oməyn, tosə şest kəs ğuldur bə dılə purbin. Imon çəmə i sorəynə azuğə dəmandin vılo karde. Əmənən de otəşi, de nizə iyən de dasə bombə çəvon nadə mandimon dı kərə əvonımon bəbiye bekarde. Əmo çəmə qəmi həni bo sinov kardeyo bəvəc nomeş, çəmə se kəs həmronədə marde iyən haft kəsən bə yarə qıne əmənışon bo təslim beyo məcbur karde.

Ğulduron əmənışon bə çı Fasi limanonədə qıləy əsirışon barde. Çımı fəlokəti, dəhşəti çımı fik kardəysə kam be. Çımı cəmi həmronışon bə çı məmləkəti dılə bə mustəbidə sultani sərayışon barde. Əmo mı cıvon, həmonə vaxtədə cald ıştənən məhorətin beykum çı ğulduron qəmi kapitani ıştə tonikuş bənəy ğuliş oqəte. Çımı dədə:-«Ruyi bəbe, tıni kəsi ıştı eqıniyə bəloku roxniyə dılsandi nibədo»,-votə sıxanonış hərf-bə-hərf bə çımı yod dəqıneku tel-teli dəmandim bəme. Fəğət heyhat! Im çımı dəvordıneyədə əbıə əzobon ranqış pərə qıləy soğnəşbe.

Çə dıyo ğulduron qəmiyədə əbıə çımı tojə əğə çı cənob kapitani toniku mandekum ıştə bı səfədə mıni dıştə bə ico bardeş umi kardəbim. Az çəy rə-di Ispanya yaən çı Porteqizi daveyə qəmiyon qıləy tərəfo qətə beyoş iyən bəvədə boştə ozod beyo əmin bim. Əmo cəmi umiyonım bə təy beşe. Çunki çımı əğə ıştə iminə səfədə mınış kəyku noy çı kəy kon vindeş dasparde. Çı səfəo oqardə bəpeştən mınış bə qəmi keşiq əkəş vığande.

Çı rujiku bə yali tıle fik dəqınim. Ğəyzi bımi hiç fikimi nıbe. Əmo tıle ve çətin be. Çımı əsir eqıniyə həmron dılədə i kəsən bıbu inqilis nıbe ki, ıştə ım sırri bəyo okarde ehtibor bıkəm, əyən dıştə bo tıleyo rozi bıkəm. De joqo dı sor dasım çı tıleku siyəy.

Əncəx dı sor dəvardə bəpeştə bomono tıle imkon ofəyəbe. Im joğobe. Çımı əğə həmişə haftədə i yaən dı kərə de qəmi lotkon dıyo kənonədə bo moy qəteyo şedəbe. Həmişə dıştə bə ico mıni iyən çı Ksuri nomədə əbıə ışiə qıləy hırdəni bardəbe. Əmə avər kəşedəbimon çanə zumon hesbe kulşiyedəbimon. Mıni moy qəteyədə mahir vindeku, əv kali kərə əməni hay çəy nomusinə piyəmerdə ğomi nəzarəti yiyo bo moy qəteyo əvğandiy.

I kərə çımı əğə dı kəsış de lotkə nəveyo ğonəğış hele kardəbe. Əv bo həmonə nəveyo hozı kardə veyə azuğəş i ruj navko bə lotkəş doy qırdə karde.

Mı har şem çoknə daspardəşbe, yəqom duz karde. Çəy maşkinə maştə rəbədə bə qıləy təmiz şıştə barkəz dəşim dəmandim ğonəğon çəş karde. Berdəm çımı əğə yali oməy, əy ğonəğon koşon be qoroş ım ruj nomeşon xəbəş doy. Peşoən bəçəmə se kəsi-bəmı, bə Ksuri, bə ərəbi-bo moy qəte şeyo əmrış karde.

– Çımı duson,-votışe-bo şanqonə hardeyo çəmə kəykun, bəçəy qoroşən tosə moy qəte duz bə kə bəvardeyon.

Hoqo həmin iyo çımı tıle həxədə əbıə fikon tojədən dəmande rosbe. Isət əsli qəmi mıku be. Tosə çımı əğə şe bo hozı beyo dəqınim,-əlbətdə ım hozıəti bo moy qəteyo nıbe, bo tıleyobe. Rose bə kom tərəf şe zındənıbim, əmo çı əsirətiku rəxeyo bə har tərəfi bedə bıbu şəninbim.

Çı har şeysə bə nav de ərzoği ehtiyotin be qoroş ərəbi bə sə dəğandeyo:

– Çı əğəku be izn çəy nuni hardeyo ixtiyorımon ni,-votıme.

– Ha, rose,-votışe iyən bə barkəz qıləy yolə şəvədə suxari iyən se qulə ovış varde.

Mı çı əğə çəxırə yeşiqon bəke beş zındəbim. Ərəb bo azuğəyo şeyədə bərəy cəmi şişonım varde, navko bo əğəyo bə işğaf noy təki duzım kardəbe. Ğəyzi bımon qıləy penco həşt qirvankəynə de qıləy mumə poə toğə kələf, təvə, mişor, çəkuşımən peqəte. Sıftədə ımon həmə, xısusən peşoən şəm tumo kardə mum, çanə bıvotoş bəçəmə koyış koməq karde. Bə ərəbi iqlən kələk oməym. Soyə dılə odəm çımı ım hiləşən bovə karde. Çəy nom İsmail be. Əncəx həmə əy Mevla hele əkəyn.